Afrykańscy królowie i czarni niewolnicy: Suwerenność i wywłaszczenie we wczesnonowożytnym Atlantyku

Opinie czytelników

Książka opisywana jest jako przełomowy i wnikliwy wkład w historyczne zrozumienie, szczególnie w kontekście dynamiki przedkolonialnej. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają ekspertyzę autora i głębię akademicką, inni uważają, że styl pisania jest zbyt gęsty i filozoficzny, co utrudnia ogólnym odbiorcom zaangażowanie się w materiał.

⬤ Przełomowe spostrzeżenia
⬤ niezbędny wkład w zrozumienie dynamiki kolonialnej
⬤ autor ma wybitne referencje.

⬤ Trudny żargon akademicki
⬤ powolne i gęste czytanie
⬤ brak skupienia na chronologicznej historii
⬤ zbyt filozoficzny, nie przemawiający do ogółu czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

African Kings and Black Slaves: Sovereignty and Dispossession in the Early Modern Atlantic

Zawartość książki:

Już w 1441 roku, na długo przed tym, jak inne kraje europejskie zetknęły się z Afryką, małe portugalskie i hiszpańskie statki handlowe pływały po wybrzeżu Afryki Zachodniej, gdzie prowadziły interesy z afrykańskimi królestwami, które posiadały znaczne terytorium i władzę. W trakcie tego procesu Iberyjczycy rozwinęli zrozumienie politycznego krajobrazu Afryki, w którym rozpoznali konkretnych władców, nakreślili zasięg i charakter ich polis oraz pogrupowali poddanych według ich władcy.

W książce African Kings and Black Slaves Herman L. Bennett sięga do historycznych archiwów Europy i Afryki, by na nowo zinterpretować pierwsze stulecie trwałych afrykańsko-europejskich interakcji. Spotkania te nie były prostymi transakcjami gospodarczymi. Według Bennetta wiązały się one raczej ze sprzecznym rozumieniem dyplomacji, suwerenności i polityki. Bennett odkrywa sposoby, w jakie afrykańscy królowie wymagali od iberyjskich kupców uczestnictwa w skomplikowanych rytuałach dyplomatycznych, zawierania traktatów i negocjowania praktyk handlowych z autonomicznymi terytoriami. Pokazuje też, w jaki sposób Iberowie opierali swoje interpretacje afrykańskiej suwerenności na średniowiecznych europejskich zasadach politycznych opartych na rzymskim prawie cywilnym i kanonicznym. W oczach Iberyjczyków stopień, w jakim afrykańskie polis były zgodne z tymi normami, odgrywał znaczącą rolę w określaniu, kto był, a kto nie był suwerennym ludem - osąd, który kształtował, kto mógł być legalnie zniewolony.

Poprzez badanie wczesnonowożytnych spotkań afrykańsko-europejskich, African Kings and Black Slaves oferuje ponowną ocenę dominującego obrazu tych wymian jako zapośredniczonych wyłącznie przez handel niewolnikami i różnice rasowe. Zadając pytanie, w jaki sposób Europejczycy i Afrykanie konfigurowali suwerenność, politykę i status podmiotu, Bennett oferuje nowy obraz diasporycznych tożsamości, które miały wpływ na doświadczenia niewolników w obu Amerykach.