North Africa, Colonialism and the EU
Książka ta wyjaśnia postkolonialną teorię nacjonalizmu Maroka, koncentrując się na wniosku o członkostwo tego kraju w Europejskiej Wspólnocie Gospodarczej (EWG) w 1987 r.
z inicjatywy króla Hassana II. Projekt bada, dlaczego państwa, takie jak Maroko, które geograficznie znajdowały się poza klasycznymi granicami europejskimi, czuły się Europejczykami pod względem własnej tożsamości.
Autor stosuje podejście porównawcze, badając Tunezję, Algierię, Maltę i Cypr, aby postulować, dlaczego państwa te zdecydowały się nie ubiegać o członkostwo w EWG. Praca ta wnosi nowe podejście do stosunków Europa-Afryka i rewiduje koncepcję rozszerzenia europejskiego.