Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Affective Life of Law: Legal Modernism and the Literary Imagination
Nieskrępowana praktycznymi ograniczeniami prawników i sędziów literatura wyraża niewypowiedziane uczucia, które leżą u podstaw doktryny prawnej. Poprzez lekturę Virginii Woolf, Rebeki West i Hannah Arendt, a także opinii prawnych i traktatów, książka ta traktuje zarówno prawo, jak i literaturę jako niezbędne uzupełnienie wysiłków zmierzających do wzięcia odpowiedzialności za straty i szkody wyrządzone przez wojnę.
Ravit Reichman fachowo kreśli teren, który leży u podstaw prawa, proponując, że traumy, lęki i nadzieje, które kształtują stosunek kultury do sprawiedliwości, są realizowane w czymś więcej niż tylko w praktycznych terminach prawnych. W okresie międzywojennym tradycyjne pojęcia odpowiedzialności okazały się nieadekwatne do powojennej traumy. Zmiany prawne, podążające za zmianami w języku literackim, nałożyły na pisarzy nowe wymagania, aby opowiedzieć historię reakcji prawa na okrucieństwa wojenne, a literatura zaczęła zachęcać czytelników do wyobrażania sobie świata nie takim, jakim jest, ale takim, jakim powinien być.
Nasze rozumienie pojęć takich jak zbrodnie przeciwko ludzkości czy zbrodnie przeciwko narodowi żydowskiemu jest dziedzictwem stosunku modernizmu do narracji i subiektywności. The Affective Life of Law bada dziedzictwo tej spuścizny.