Aphasia: Clinical Perspectives
Afazja to stan, w którym zdolność osoby do komunikowania się jest zaburzona. Jest ona spowodowana upośledzeniem określonych obszarów mózgu odpowiedzialnych za język.
Może wpływać zarówno na język pisany, jak i mówiony. Najczęstszymi przyczynami tego stanu są udar mózgu (wypadek naczyniowo-mózgowy) i uraz głowy. Jednak afazja może być również spowodowana guzami mózgu lub postępującym uszkodzeniem neurodegeneracyjnym.
Zwykle wskazuje na obecność innego schorzenia, takiego jak udar mózgu. Rozumienie ze słuchu, ekspresja wokalna, czytanie i pisanie oraz komunikacja funkcjonalna to cztery modalności komunikacji.
Diagnoza afazji wymaga ustalenia, czy po uszkodzeniu mózgu wystąpiły problemy w jednej lub kilku modalnościach komunikacyjnych mowy lub języka danej osoby. Ryzyko wystąpienia afazji można zmniejszyć, podejmując kilka środków ostrożności, takich jak regularne ćwiczenia, pożywna dieta, brak spożywania alkoholu i palenia tytoniu oraz kontrolowanie poziomu ciśnienia krwi. W leczeniu afazji pomocne są różne rodzaje terapii mowy i języka, takie jak terapia komunikacji wizualnej (VIC), terapia komunikacji funkcjonalnej (FCT) i terapia intonacji melodycznej (MIT).
Obszerna treść tej książki zapewnia czytelnikom dogłębne zrozumienie perspektyw klinicznych w odniesieniu do afazji. Ma ona służyć jako przewodnik dla studentów i lekarzy.
