Admirał Churchilla w dwóch wojnach światowych: admirał floty Lord Keyes z Zeebrugge i Dover Gcb Kcvo Cmg Dso

Opinie czytelników

Książka zapewnia wnikliwe spojrzenie na życie admirała Keyesa, ukazując jego charakter i wkład, jednocześnie wywołując debatę na temat jego portretu przez autora.

Dobrze zbadana, interesująca i pouczająca, skutecznie podkreśla charakter admirała Keyesa i jego wkład w rozwój technologii.

Niektórzy czytelnicy postrzegają portret admirała Keyesa jako negatywny, sugerując, że brakuje mu zrozumienia jego przełomowych cech i niezależnej natury.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Churchill's Admiral in Two World Wars: Admiral of the Fleet Lord Keyes of Zeebrugge and Dover Gcb Kcvo Cmg Dso

Zawartość książki:

Roger Keyes był archetypem oficera Królewskiej Marynarki Wojennej XIX i XX wieku. Znakomity marynarz, inspirujący przywódca i nieustraszony wojownik, natychmiast zwrócił na siebie uwagę wyższych rangą osób z marynarki wojennej, a także wschodzącego polityka Winstona Churchilla. Relacja między tymi dwoma odważnymi mężczyznami przetrwała rozczarowanie, brak porozumienia i ostatecznie rozczarowanie. W przeciwieństwie do niektórych swoich rówieśników, Keyes nie był w stanie przejść od marynarza do polityka i był skłonny zawstydzać swoich przyjaciół i sojuszników swoim niestosownym językiem i całkowitym brakiem politycznej przenikliwości. Zawsze chętny do dowodzenia z przodu i rzucania się na wroga, jego sposób myślenia przypominał młodszego oficera próbującego się wykazać, a nie starszego admirała.

Wyszkolony na jednych z ostatnich brytyjskich żaglowców, Keyes służył na okrętach podwodnych na Morzu Północnym, niszczycielach w Chinach i jako starszy oficer sztabowy w katastrofalnej kampanii Gallipoli. Jako dowódca patrolu Dover zaplanował i poprowadził wysoce kontrowersyjny rajd Zeebrugge i skutecznie zwalczał U-Booty przepływające wzdłuż kanału La Manche. Podczas II wojny światowej błagał o przyznanie mu dowództwa bojowego, ale pomimo ich bliskiej osobistej przyjaźni, Churchill zdał sobie sprawę, że jest zbyt stary, aby nadawać się do roli na pierwszej linii frontu, a jego nieskrywana pogarda dla wielu starszych oficerów marynarki wojennej i sił powietrznych sprawiła, że był bardzo niepopularny w oficjalnych kręgach.

Trzeba przyznać, że Churchill nie pozwolił, by jego osobista przyjaźń i podziw dla Keyesa przesłoniły mu jego temperament i ograniczenia intelektualne. Obaj mężczyźni byli na tyle wielcy, by nie pozwolić zawodowemu konfliktowi zniszczyć wzajemnego osobistego podziwu i przyjaźni.