Adjusted Margin: Kserografia, sztuka i aktywizm pod koniec XX wieku

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.

Oryginalny tytuł:

Adjusted Margin: Xerography, Art, and Activism in the Late Twentieth Century

Zawartość książki:

Jak kserografia stała się kreatywnym medium i narzędziem politycznym, uzbrajając artystów i aktywistów z marginesu w dostępne środki upubliczniania ich przekazów.

Jest to opowieść o tym, jak kserograficzna kopiarka lub "maszyna kserograficzna" stała się kreatywnym medium dla artystów i aktywistów w ciągu ostatnich kilku dekad XX wieku. Zacięcia papieru, pomięte strony, a nawet pożary sprawiły, że wczesne wersje tej niezgrabnej maszyny biurowej były źródłem strachu, wściekłości, przerażenia i rozczarowania. Ostatecznie jednak kserografia zdemokratyzowała kulturę druku, czyniąc ją wygodną i przystępną cenowo dla renegackich wydawców, zinów, artystów, punków, anarchistów, queerów, feministek, aktywistów ulicznych i innych osób, które chciały publikować swoje prace i przekazywać swoje wiadomości na ulicy. Kopiarka kserograficzna dostosowała żywe i wyobrażone marginesy społeczeństwa, argumentuje Eichhorn, wspierając ekspresję artystyczną i polityczną oraz mobilizując ruchy subkulturowe.

Eichhorn opisuje wczesne próby wykorzystania kserografii do tworzenia sztuki, a także okazjonalne kozły ofiarne miejskich punktów kserograficznych i technologii kserograficznych po panice politycznej, wykorzystując nalot na punkt kserograficzny w Toronto po 11 września jako główny przykład. Analizuje nowojorskie śródmiejskie sceny artystyczne i punkowe w latach 70. i 90., argumentując, że kserografia - w tym kserowane plakaty, sztuka pocztowa i ziny - zmieniła wygląd miast i sposób, w jaki ich doświadczaliśmy. Autorka przygląda się również temu, jak pokolenie aktywistów i artystów wykorzystywało kserokopiarki w walce z AIDS i aktywizmie queer, jednocześnie wprowadzając szorstką estetykę DIY na międzynarodowe rynki sztuki.

Kopiarki kserograficzne odeszły do lamusa. Kserokopiarki biurowe są cyfrowe, a aktywiści bardziej polegają na mediach społecznościowych niż na kserowanych plakatach. A jednak, jak przekonuje Eichhorn, mimo że żyjemy teraz w erze post-kserograficznej, oddolna estetyka i polityczne dziedzictwo kserografii nadal istnieją.