Adapt!: On a New Political Imperative
Zwycięzca French Voices Award
Ta książka, będąca hitem we Francji, oferuje świeżą genealogię naszego neoliberalnego momentu.
"Musimy się dostosować! "Te słowa można usłyszeć niemal wszędzie i w każdym aspekcie naszego życia. Skąd bierze się to powszechne poczucie, że zostaliśmy w tyle? Jak możemy wyjaśnić tę postępującą kolonizację dziedzin gospodarczych, społecznych i politycznych za pomocą biologicznego słownictwa ewolucji? Oferując przejrzysty opis wyrafinowanego materiału, Barbara Stiegler odkrywa prehistorie dzisiejszej wszechobecnej retoryki darwinizmu i amerykańskiego liberalizmu, jednocześnie odzyskując potężny opór wobec retoryki adaptacji w XX wieku.
Walter Lippmann, amerykański teoretyk nowego liberalizmu, uważał, że demokracja nie jest dostosowana do potrzeb globalizacji. Argumentował, że tylko rząd ekspertów może zmusić społeczeństwo do ewolucji. W ten sposób Lippmann znalazł się w konfrontacji z Johnem Deweyem, wielką postacią amerykańskiego pragmatyzmu. Zarówno Lippmann, jak i Dewey mieli wrażenie, że świat się zmienił, a społeczeństwo musi się dostosować. Jednak Lippmann nie ufał, że społeczeństwo samo się dostosuje i nalegał na potrzebę ekspertów, którzy wymusiliby niezbędną adaptację. Dewey natomiast uważał, że niezbędna adaptacja może przyjść tylko od dołu i powinna przebiegać w sposób demokratyczny.
Skupiając się na odczytaniach Michela Foucaulta, Waltera Lippmanna i Johna Deweya, Adapt! toruje drogę do odnowionego wglądu w historię, istotę, charakterystyczne siły i skutki neoliberalizmu, a także teorię biopolityczną. Stiegler przedstawia intrygującą nową genealogię rozwoju neoliberalizmu, badając, czy ludzie są z natury opóźnieni i wymagają biopolitycznego i dyscyplinarnego zarządzania w celu wymuszenia adaptacji. Stiegler zmienia również genealogię neoliberalizmu Foucaulta, podkreślając darwinowską retorykę adaptacji, która pojawiła się w debacie Lippmann-Dewey, i zręcznie radzi sobie z kwestią ludzkiej natury w sposób, który ożywia tę tradycyjną koncepcję.
Ponieważ industrializacja naszych sposobów życia nigdy nie przestaje niszczyć środowiska i zdrowia organizmów (zakłócenia klimatyczne, niszczenie bioróżnorodności, wzrost chorób przewlekłych, powrót wielkich pandemii), jak możemy myśleć o demokratycznym rządzie życia i żywych? Jest to pytanie, z którym praca Stieglera pomaga nam się zmierzyć.
