Adam Mickiewicz

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 8 głosach.

Zawartość książki:

Adam Mickiewicz (1798-1855), polski poeta narodowy, był jedną z niezwykłych osobowości epoki. Opisując wydarzenia z jego życia - podróże, liczne miłości, burzliwe małżeństwo, lata spędzone jako członek heterodoksyjnej sekty religijnej oraz przyjaźnie z takimi luminarzami epoki jak Aleksandr Puszkin, James Fenimore Cooper, George Sand, Giuseppe Mazzini, Margaret Fuller i Aleksandr Herzen - Roman Koropeckyj kreśli portret polskiego poety jako kwintesencji europejskiego romantyzmu.

Obejmujące pięć dekad jednego z najbardziej burzliwych okresów w nowoczesnej historii Europy, życie i twórczość Mickiewicza jednocześnie odzwierciedlały i wyrażały kulturowe i polityczne wstrząsy naznaczające postnapoleońską Europę. Po poetyckim debiucie na rodzinnej Litwie, który odmienił oblicze polskiej literatury, spędził pięć lat na zesłaniu w Rosji za angażowanie się w polską działalność "patriotyczną". Następnie jego wielkie tournée po Europie zostało przerwane przez powstanie w 1830 r. przeciwko Rosji, w którym nie wziął udziału i które prześladowało go do końca życia. Przez następne dwadzieścia lat Mickiewicz dzielił los innych polskich emigrantów na Zachodzie. To tutaj napisał Dziady cz. 3 (1832) i Pana Tadeusza (1834), prawdopodobnie dwa najbardziej wpływowe dzieła nowoczesnej literatury polskiej. Jego reputacja najwybitniejszego poety w kraju zapewniła mu stanowisko wykładowcy literatury łacińskiej w Akademii w Lozannie, a następnie pierwszą katedrę literatury słowiańskiej w Collge de France. W 1848 r. zorganizował legion polski we Włoszech, a po powrocie do Paryża założył radykalną francuskojęzyczną gazetę. Ostatnie dni życia poświęcił na tworzenie legionu polskiego w Stambule.

Ta bogato ilustrowana biografia - pierwsza naukowa biografia poety opublikowana w języku angielskim od 1911 roku - czerpie obficie z pamiętników, wspomnień, korespondencji i tekstów literackich poety, aby nadać sens życiu tak wzniosłemu, jak tragicznemu. Książka kończy się opisem uroczystego przeniesienia szczątków Mickiewicza w 1890 roku z Paryża do Krakowa, gdzie został pochowany w Katedrze Królewskiej obok polskich królów i bohaterów wojskowych.