Zbiór poezji autorstwa Patricka Wilcoxa.
Patrick Wilcox pochodzi z Independence w stanie Missouri, dużego przedmieścia na obrzeżach Kansas City. Studiował język angielski i kreatywne pisanie na University of Central Missouri, gdzie był również asystentem redaktora w Pleiades i redaktorem naczelnym Arcade. Jest trzykrotnym laureatem nagrody David Baker Award for Poetry, wyróżnienia w konkursie Ninth Letter's Literary Award in Poetry w 2020 r. oraz zdobywcą głównej nagrody w konkursie The MacGuffin's Poet Hunt 26. Jego prace pojawiały się między innymi w Maudlin House, Quarter After Eight, Bangalore i West Trade Review. Obecnie uczy języka angielskiego w William Chrisman High School.
"Wiersze Patricka Wilcoxa są cudownie dziwne. Dziwne tak, jakby odrywały nas od tego, co wydaje nam się, że wiemy o historii, społeczeństwie, marzeniach, miłości, abyśmy mogli naprawdę zobaczyć te siły i uczucia wyraźnie, być może po raz pierwszy. Wiersze w Acta są głębokie i zabawne, figlarne i mądre. Rozkoszują się synestezyjnymi surrealizmami i fabularnymi narracjami. Zabierają nas na wędrówkę przez wyimaginowane krajobrazy za pomocą znakomicie lirycznego języka, zawsze powracając do głębszego zrozumienia prawdy. Acta zachwyca, inspiruje, porusza i zadziwia".
-Kathryn Nuernberger, autorka RUE.
"Acta Patricka Wilcoxa może być technicznie chapbookiem, ale ma emocjonalny i intelektualny ciężar pełnowymiarowego zbioru. Z tytułami zaczerpniętymi głównie z nagłówków wiadomości, wiersze te oferują publiczne momenty jako rozpoznawalne punkty orientacyjne - a jednak Wilcox jest równie zainteresowany "nierzeczywistymi autostradami", które nasze ciała "tuszują... na prawdziwych mapach". Jest to fatalistyczny świat śmierci, duchów i społeczno-historycznej porażki - taki, w którym możemy zostać powieszeni nawet za nasze "puste słowa" i zbyt często nie możemy pomóc, ale wybieramy wszelkie nieszczęścia, które nas spotykają. Ale możliwe jest również, że opuszki palców ukochanej "śpiewają / po karku (mówiącego)", a jeśli będziemy wystarczająco mocno przyglądać się zarówno historii, jak i nagromadzonym chwilom naszego indywidualnego życia, może być możliwe "zmienienie nazwy" tego, co widzimy "dopóki nie nazwiemy tego dobrze". To potężny i obiecujący debiut, który zasługuje na największą uwagę".
-Wayne Miller, autor książki We the Jury.
