Acedia i ja: małżeństwo, mnisi i życie pisarza

Opinie czytelników

Książka Kathleen Norris „Acedia i ja” bada złożoną koncepcję acedii, udokumentowaną w całej historii i przeplataną osobistą narracją i duchową refleksją. Łączy w sobie wnikliwość naukową z elementami autobiograficznymi, co czyni ją zarówno pouczającą, jak i głęboko osobistą lekturą. Czytelnicy doceniają dogłębność badań i osobiste anegdoty, ale niektórzy krytykują jej długość i postrzegany brak organizacji, opisując ją jako gęstą i czasami trudną do zaangażowania.

⬤ Dobrze zbadana
⬤ zapewnia kontekst historyczny i osobiste narracje, które są wciągające
⬤ wnikliwe refleksje na temat duchowych implikacji acedii
⬤ ponownie wprowadza istotną koncepcję do współczesnych dyskusji
⬤ inspirujące dla tych, którzy zmagają się z podobnymi kwestiami
⬤ przystępna eksploracja złożonych tematów
⬤ poruszająca osobista historia doświadczeń autora.

⬤ Gęsta i trudna w nawigacji
⬤ niektórzy czytelnicy uważają, że jest zbyt rozwlekła lub zdezorganizowana, co prowadzi do braku skupienia
⬤ potencjał bycia wyczerpującym lub przytłaczającym
⬤ nie nadaje się dla wszystkich odbiorców, zwłaszcza tych niezaznajomionych z kontekstem religijnym
⬤ niektóre krytyki dotyczące głosu autora czytającego wersję audio jako zgrzytające.

(na podstawie 129 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Acedia & Me: A Marriage, Monks, and a Writer's Life

Zawartość książki:

Niezwykłe bestsellerowe dzieło New York Timesa autorstwa "jednej z najbardziej elokwentnych, a jednocześnie przyziemnych pisarek duchowych naszych czasów" ("San Francisco Chronicle").

Kathleen Norris napisała kilka uwielbianych książek, ale nie mogła rano zwlec się z łóżka, nie mogła przywołać energii do codziennych zadań. Nawet gdy walczyła, Norris rozpoznała swoją znajomą walkę z acedią, słowem, które odkryła we wczesnym tekście kościelnym wiele lat wcześniej.

Zafascynowana tym "demonem południa", tak dobrze znanym ludziom wczesnego i średniowiecznego Kościoła, Norris wiedziała, że musi przywrócić to zapomniane, ale ważne pojęcie do współczesnego języka. Analizując acedię w świetle psychologii, duchowości, uzdrawiającej mocy praktyk religijnych i własnych doświadczeń Norris, Acedia i ja jest zarówno intymna, jak i historycznie rozległa, pełna irytacji i szacunku, czasem zabawna, często prowokująca i zawsze wnikliwa.