Aby zjednoczyć rozproszone dzieci Boże

Opinie czytelników

Książka Stephena Finlana przedstawia przemyślaną eksplorację jedności religijnej i uniwersalnych nauk o miłości i pokoju, przeplatając różne filozofie religijne i spostrzeżenia biblijne, aby opowiadać się za zjednoczoną ludzkością. Książka obejmuje szeroki zakres perspektyw historycznych i teologicznych oraz podkreśla potrzebę współpracy i zrozumienia między różnymi wyznaniami w podzielonym świecie.

Książka jest dobrze zbadana i łączy umiejętności duszpasterskie z głębią intelektualną. Jest uważana zarówno za czytelną, jak i solidną pod względem naukowym, oferując kompleksowe spojrzenie na jedność z różnych religijnych, historycznych i filozoficznych punktów widzenia. Zawiera również silne przesłanie nadziei i wezwanie do działania na rzecz osiągnięcia pokoju i jedności wśród ludzkości. Wiele recenzji chwaliło jej inspirujący charakter i zdolność autora do jasnego wyrażania złożonych idei.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że nie zgadzają się z niektórymi wnioskami wyciągniętymi przez autora. Ponadto, choć ambitny zakres książki jest doceniany, dla niektórych może wydawać się zbyt obszerny lub abstrakcyjny, pozbawiony głębi w niektórych obszarach ze względu na zwięzły format poniżej 200 stron.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

To Unite the Scattered Children of God

Zawartość książki:

To Unite the Scattered Children of God to przystępna eksploracja nadziei na duchowe zjednoczenie ludzkości, w kulcie i na inne sposoby, od Izajasza aż do czasów współczesnych. Kilku proroków podzielało tę nadzieję: Wiele narodów przyłączy się do Pana w owym dniu i będą moim ludem (Zach 2:11).

W jeszcze większym stopniu Jezus uruchomił uniwersalizującą moc. Jezus i Paweł wzbudzili nadzieję na zjednoczenie Żydów, Samarytan i pogan w jednej owczarni, w jedności wiary.

Książka opiera się również na pracach Teilharda de Chardin dotyczących konwergencji rasy ludzkiej pod duchowym wpływem Chrystusa, punktu omega ewolucji. Spostrzeżenia z pneumatologii, teologii procesu, personalizmu, dyskusji międzywyznaniowych i rzecznictwa pokoju na świecie uzupełniają dyskusję.