Abruptio

Opinie czytelników

Książka „Abruptio” autorstwa Melissy Fournier to przejmująca eksploracja głębokiego żalu doświadczanego po stracie dziecka. Podkreśla wieczną miłość i ból, jaki odczuwa rodzic, przedstawiając złożone emocje towarzyszące takiej tragedii. Poprzez swoją narrację Fournier dzieli się swoją osobistą podróżą po stracie, uchwycając zarówno przytłaczający smutek, jak i trwałą miłość, która pozostaje.

Książka zapewnia głęboki i surowy wgląd w żal po stracie dziecka, wyrażając emocje, które wielu osobom trudno jest wyrazić. Pisarstwo Fourniera jest przejmujące i mocne, pozwalając czytelnikom połączyć się z uniwersalnym doświadczeniem rodzicielskiej miłości i straty. Oferuje pocieszenie i zrozumienie tym, którzy stanęli w obliczu podobnych tragedii.

Intensywny ciężar emocjonalny tematu może być przytłaczający dla niektórych czytelników. Charakter treści jest ciężki, co może utrudnić lekturę osobom wrażliwym na tematy związane z żałobą i stratą.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Abruptio - Najgorsze obawy matki spełniły się w 23 tygodniu ciąży, a dziewczynka urodziła się na granicy wytrzymałości. Melissa Fournier dzieli się swoim głębokim smutkiem z powodu krótkiego życia swojej córki w tych intymnych wierszach, które odzwierciedlają moc łaski, aby przekształcić smutek w odporność i nadzieję.

WCZESNE POCHWAŁY:

„Fournier łączy fragmenty w całun dziecka, aby pokazać nam, czytelnikom, pusty dom, płaczące piersi matki, to dziecko Camille Grace, tę rodzinę, ten świat, jego smutek.”

--dr Rita Charon, Columbia University Narrative Medicine.

„Wiersze Melissy Fournier odzwierciedlają obecność jej utraconego dziecka: małego, wykwintnego, nieznanego. Przypomina mi się, że godne zaufania głosy to te, które nie odwracają się od bólu czy miłości. Fournier jest jednym z takich głosów.”

--Teresa Scollon, poetka, autorka To Embroider the Ground with Prayer.

„Ta poetka ma zadziwiającą zdolność wywoływania bólu żalu, a jej umiejętność posługiwania się metaforą prowadzi nas do zrozumienia tego, co z natury jest niezrozumiałe.”

--Joanna White, poetka i profesor muzyki, Drumskin and Bones.