Autorka pisze pięć dni w tygodniu przez rok, przez długość godziny analitycznej.
Podąża za modelem podróży pociągiem Freuda dla jego teorii wolnych skojarzeń, przyjmując linię myślenia, która ujawnia ukrytą logikę łączącą pozornie rozłączne idee. Przez cały czas odbija się echem od innych kobiet.