Ocena:

Recenzje podkreślają życie i karierę Marcii Tucker jako transformującej postaci w świecie sztuki poprzez jej wspomnienia. Czytelnicy doceniają jej autentyczność, hojnego ducha i wpływową pracę, podczas gdy niektórzy krytykują jej styl pisania i wiarygodność jej historii. Ogólnie rzecz biorąc, książka jest postrzegana jako potężna i inspirująca lektura, szczególnie dla kobiet zajmujących się sztuką.
Zalety:⬤ Inspirująca i wzruszająca historia silnej kobiety w świecie sztuki.
⬤ Marcia Tucker jest przedstawiona jako szczera, hojna i wspierająca artystów.
⬤ Zapewnia wgląd we współczesny świat sztuki i politykę muzeów.
⬤ Wciągające teksty, które trafiają do czytelników zainteresowanych feminizmem i sztuką.
⬤ Silne cechy mentorskie doceniane przez czytelników.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że styl pisania Tucker jest gwałtowny i mniej dopracowany.
⬤ Kilku recenzentów zakwestionowało autentyczność jej historii, opisując je jako nieszczere.
⬤ Pojawiły się wzmianki o tym, że książce brakuje głębi w niektórych obszarach.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
A Short Life of Trouble: Forty Years in the New York Art World
Ten wciągający pamiętnik ożywia zakulisowe zmagania Marcii Tucker, pierwszej kobiety zatrudnionej jako kurator w Whitney Museum of American Art i założycielki New Museum of Contemporary Art w Nowym Jorku. Tucker osiągnęła pełnoletność w latach sześćdziesiątych XX wieku, a ten porywający opis jej życia wciąga czytelnika bezpośrednio w rodzący się ruch feministyczny i ekscytację nowojorskiego świata sztuki w tym czasie.
Jej własne nowe sposoby myślenia doprowadziły ją do zajęcia pryncypialnych stanowisk, które zmieniły sposób, w jaki muzea sztuki traktują sztukę współczesną. Jako kuratorka malarstwa i rzeźby w Whitney zorganizowała między innymi duże wystawy prac Lee Krasner, Joan Mitchell, Roberta Morrisa, Bruce'a Naumana i Richarda Tuttle.
Jako założycielka New Museum of Contemporary Art organizowała i kuratorowała przełomowe wystawy, które często koncentrowały się na połączeniu sztuki i polityki. Książka podkreśla zaangażowanie Tucker w tworzenie nowego systemu, gdy dominujący okazał się zbyt wąski dla jej ekspansywnej wizji.