A potem przestali ze mną rozmawiać: Jak zrozumieć gimnazjum?

Opinie czytelników

Książka Judith Warner zapewnia kompleksową eksplorację doświadczeń gimnazjalnych, opartą na szeroko zakrojonych badaniach i wywiadach. Ma ona na celu pomóc rodzicom lepiej zrozumieć i wspierać swoje dzieci w tym burzliwym okresie. Wielu recenzentów chwaliło książkę za jej wnikliwe spostrzeżenia i zrozumiałe narracje, podczas gdy niektórzy krytykowali ją za brak praktycznych strategii rodzicielskich i powtarzalność.

⬤ Oferuje głęboki wgląd w doświadczenie gimnazjum zarówno dla rodziców, jak i dzieci.
⬤ Napisana w angażującym, konwersacyjnym stylu, który jest łatwy do odczytania.
⬤ Opiera się na szeroko zakrojonych badaniach i licznych wywiadach, zapewniając wszechstronną perspektywę.
⬤ Pomaga rodzicom zastanowić się nad własnymi doświadczeniami i rozwinąć empatię wobec swoich dzieci.
⬤ Dobrze zorganizowany, z przejrzystymi narracjami, które łączą kontekst historyczny i osobiste historie.

⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że brakuje w niej praktycznych strategii rodzicielskich i praktycznych porad.
⬤ Historyczne aspekty książki były postrzegane przez niektórych jako zbędne, przez co książka wydawała się zbyt długa.
⬤ Sporadyczne powtórzenia tematów i pomysłów doprowadziły do pewnego zniechęcenia.
⬤ Niektórzy krytycy wspominali o tendencji do utrwalania status quo zamiast dostarczania transformacyjnych metod rodzicielskich.

(na podstawie 25 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

And Then They Stopped Talking to Me: Making Sense of Middle School

Zawartość książki:

Poprzez historie dzieci i rodziców w gimnazjalnych okopach, autorka bestsellerów New York Timesa ujawnia, dlaczego te lata są tak bolesne, jak rodzice nieświadomie je pogarszają i co wszyscy musimy zrobić, aby dorosnąć.

"Jako rodzic gimnazjalisty czułem się tak, jakby Judith Warner zajrzała do mojego życia - i życia wielu moich pacjentów. To dar dla naszych dzieci i ich przyszłych jaźni" - Lori Gottlieb, autorka książki "Maybe You Should Talk to Someone".

Francuzi mają nazwę na wyjątkowo piekielne lata między szkołą podstawową a liceum: l' ge ingrat, czyli "brzydki wiek". Charakteryzujące się idealną burzą zmian rozwojowych - fizycznych, psychologicznych i społecznych - lata gimnazjalne to czas wielkiego cierpienia zarówno dla dzieci, jak i rodziców, naznaczony krzywdą, izolacją, wykluczeniem, rywalizacją, niepokojem, a często wręcz okrucieństwem. Część z tego jest nieunikniona; istnieją nieodłączne wyzwania związane z wczesnym okresem dojrzewania. Ale te lata są trudniejsze niż powinny być, a Judith Warner uważa, że dorośli są współwinni.

Z głęboką wnikliwością i współczuciem, Warner prowadzi nas przez nowe zrozumienie roli, jaką gimnazjum odgrywa w naszym życiu. Argumentuje, że dzisiejsi rodzice-helikopterzy są nadmiernie zaniepokojeni statusem i osiągnięciami - w pewnym sensie jest to efekt szczątkowy ich własnych doświadczeń w gimnazjum - i że pogarsza to samoświadomość, zaabsorbowanie sobą i "sortowanie" społeczne tak typowe dla wczesnego okresu dojrzewania.

Śledząc stulecie badań nad średnim dzieciństwem i łącząc głosy naukowców społecznych, psychologów, pedagogów i rodziców, książka Warnera pokazuje, w jaki sposób dorośli mogą być wzorami moralnymi dla dzieci, czyniąc je bardziej empatycznymi, opiekuńczymi i odpornymi. Zachęca nas, abyśmy zaczęli traktować gimnazjalistów jako złożonych ludzi, którymi są, trzymając ich na wysokich standardach życzliwości i pomagając im postrzegać siebie nawzajem jako coś więcej niż "podrywaczy i wredne dziewczyny, kujonów i dziwki".

Po części krytyka kulturowa, a po części wezwanie do działania, ta niezbędna książka rozpakowuje jeden z najbardziej formacyjnych okresów życia i pokazuje, jak możemy pomóc naszym dzieciom nie tylko przetrwać, ale i dobrze się rozwijać.