A może jednak nie

Opinie czytelników

Książka jest opowieścią o dorastaniu chłopca o imieniu Tony Miglione, w której poruszane są tematy presji rówieśników, zauroczenia i wyzwań związanych z dorastaniem w nowej, zamożnej dzielnicy. Narracja rozgrywa się na tle lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, badając jego relacje z przyjaciółmi i rodziną oraz radząc sobie z lekcjami na temat kradzieży, przyjaźni i odkrywania siebie.

Wielu czytelników chwaliło książkę za szczegółowe opisy i tematy, które można odnieść do młodych nastolatków, zauważając, że skutecznie oddaje ona próby dorastania. Czytelnicy docenili humor, nostalgię i zdolność Judy Blume do przekonującego przedstawienia perspektywy młodego chłopca. Jest również uważana za świetne źródło do dyskusji na temat lekcji życia.

Niektórzy recenzenci stwierdzili, że tempo opowieści jest powolne i zauważyli brak znaczącego rozwoju fabuły lub emocji. Kilku krytyków zwróciło uwagę na elementy niewłaściwego zachowania, które mogą być niepokojące dla młodszych czytelników, a także zasugerowano, że niektóre fragmenty wydają się przestarzałe. Dodatkowo, kilku czytelników uznało zakończenie za niezapomniane.

(na podstawie 88 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Then Again, Maybe I Won't

Zawartość książki:

Poznaj spojrzenie faceta na młodzieńcze rozterki w tej klasycznej powieści Judy Blume, teraz w odświeżonej szacie graficznej.

"To ciekawy sposób na rozwiązanie problemu, Tony. ".

Pani Tobin mówi o problemie matematycznym na tablicy, ale Tony myśli o prawdziwych problemach.

Gdyby jego rodzice, jego przyjaciel Joel lub szesnastoletnia siostra Joela, Lisa, wiedzieli, o czym Tony myśli przez większość czasu, prawdopodobnie by zwariowali. O donoszeniu na Joela, o którym Tony wie, że jest złodziejem sklepowym. O oglądaniu Lisy rozbierającej się każdej nocy i lubieniu tego, co widzi. O pieniądzach i zmianach, jakie pieniądze powodują w ludziach (zwłaszcza w jego matce).

Powiesił się w wieku trzynastu lat. Taki jest Tony Miglione - zwłaszcza dziś rano, na lekcji matematyki, przed panną Tobin, żeby wszyscy widzieli...