A Comparative Study of Samuel Beckett's and Gh. Sa'edi's Pantomimes

Zawartość książki:

Pantomimy irlandzkiego pisarza Samuela Becketta i irańskiego pisarza Gholama Hosseina Sa'ediego mają pewne wspólne cechy.

Teoria intertekstualności okazuje się być pomocnym podejściem do analizy ich wspólnych cech. Zarówno pantomima jako gatunek literacki, jak i intertekstualność jako podejście literackie mają uniwersalne cele.

Pierwsza z nich to badanie wszelkich relacji między różnymi tekstami z różnych okresów historycznych, kultur, gatunków i języków. W drugim przypadku język traci na znaczeniu, a mimika i gesty zastępują jego funkcję mediacyjną. Dlatego głównym celem niniejszego opracowania jest pokazanie, w jaki sposób pantomimy Becketta "Akt bez słów I i II" przypominają pantomimy Sa'ediego "Czarny dudek, Hapless i Murk" pod względem tematów, struktury i symboli.

Badanie pokazuje, że zarówno Beckett, jak i Sa'edi wybrali medium pantomimy, aby wyrazić to, co było głównie niewyrażalne w ich językach pisarskich. Obaj wykorzystali formę pantomimy jako potrzebę artystyczną, aby uciec od ograniczeń i opresji dominującego języka i ich sytuacji społeczno-politycznej.