395 dni

Opinie czytelników

Książka zapewnia żywy i wciągający portret doświadczeń żołnierza w Wietnamie, ceniony za szczerość i surową narrację. Podczas gdy wielu czytelników uznało ją za wciągającą i prawdziwie przedstawiającą życie wojskowe, inni krytykowali jakość pisania i brak edycji.

⬤ Wciągająca i angażująca narracja
⬤ surowa i szczera relacja z życia wojskowego
⬤ głęboko doceniona za autentyczność
⬤ osobiste więzi dla niektórych czytelników zwiększają więź z treścią.

Słaba redakcja i liczne błędy gramatyczne; niektórzy czytelnicy uważali, że potrzebna jest gruntowna korekta, aby rozwiązać kwestie jakości.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

395 Days

Zawartość książki:

Opowiada o młodym żołnierzu piechoty morskiej wysłanym do Wietnamu i moich doświadczeniach w piechocie. Zostałem przydzielony do 1 Batalionu 9 Marines, 2 Pluton Kompanii Charlie. Tuż przed tym, jak trafiłem do nowego oddziału, podszedł do nas żołnierz piechoty morskiej, który był w Wietnamie od dłuższego czasu i powiedział nam, że trafiamy do świetnego oddziału.

Dołączyłem do 2. plutonu kompanii Charlie z 46 ludźmi w marcu 1967 roku i skończyłem z zaledwie czterema ludźmi w grudniu 1967 roku. W tym czasie w 1 Batalionie 9 Marines inne jednostki Marines nazywały nas „chodzącymi trupami”. Odkąd z nimi byłem, N.V.A. atakowało nas moździerzami, artylerią, atakami fal ludzkich, miotaczami ognia i zasadzkami. Jedynymi ludźmi, którzy nam pomagali, byli artylerzyści z armii i marines oraz samoloty F-4 Phantom.

16 grudnia 1967 roku zostałem przeniesiony do nowego oddziału zwiadowczego w 3 Dywizji Marines, zwanego Kompanią „E” Echo. Ostatni raz ta kompania została sformowana podczas II wojny światowej. Po powrocie na Okinawę przez trzydzieści dni byłem szkolony jako zwiadowca, a następnie wysłano mnie z powrotem do Wietnamu, by dokończyć moją misję. Pozostałem w tej jednostce do czasu powrotu do domu, czyli do 1 kwietnia 1968 roku.