365 dni/365 zabaw

Opinie czytelników

Książka przedstawia zbiór krótkich sztuk Suzan-Lori Parks, prezentując szereg pomysłowych i awangardowych dzieł. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają innowacyjny charakter i komentarz społeczny sztuk, inni krytykują jakość i uważają wiele z nich za zwykłe ćwiczenia pisarskie. Ogólnie rzecz biorąc, odbiór jest mieszany, przy czym niektórzy chwalą jego wartość dla wydajności, a inni wyrażają rozczarowanie.

⬤ Angażujące i pomysłowe sztuki, które przemawiają do tych, którzy cenią sobie awangardową literaturę.
⬤ Zapewnia zróżnicowaną kolekcję, która może być przydatna na zajęciach z aktorstwa i reżyserii.
⬤ Niektóre sztuki są opisywane jako zawierające głęboki komentarz społeczny.
⬤ Wiele osób uważa książkę za przyjemną lekturę.

⬤ Wiele sztuk jest postrzeganych jako pozbawione treści i jakości, a niektórzy opisują je jako „śmieci”.
⬤ Krytycy zauważają, że niektóre utwory wydają się być ćwiczeniami pisarskimi, a nie w pełni rozwiniętymi dziełami.
⬤ Kilku czytelników wyraża silne negatywne opinie, nazywając książkę najgorszą, jaką czytali.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

365 Days/365 Plays

Zawartość książki:

13 listopada 2002 roku niezrównana Suzan-Lori Parks wpadła na pomysł pisania sztuki każdego dnia przez rok. Zaczęła tego samego dnia, a skończyła rok później.

Rezultat jest niezwykłym świadectwem artystycznego zaangażowania. Ta kolekcja 365 nienagannie wykonanych utworów, z których każdy ma swoje własne charakterystyczne postacie i siłę dramatyczną, jest kompletnym dziełem artystki reagującej na swój świat każdego dnia. Parks jest jedną z najbardziej przebiegłych i innowacyjnych pisarek amerykańskiego teatru, a jej „surowy, ale poetycki język i zaciekle idiosynkratyczne obrazy przekształcają jej twórczość w coś nawiedzającego i cudownego”.

(Time Magazine) Uwaga: Twórcy teatralni mogą prezentować wybrane sztuki z 365 Days/365 Plays.

Prezentacja 31 lub więcej sztuk jest uznawana za „pełnometrażową”, podczas gdy prezentacja 30 lub mniej sztuk jest uznawana za „jednoaktową”. Wszystkie prezentacje muszą zawierać trzy sztuki znane jako „The 3 Constants”.