33 Rewolucje

Opinie czytelników

Książka przedstawia ponury obraz życia na Kubie pod rządami Castro, podkreślając tematy przygnębienia, nierówności klasowych i kwestii społecznych, takich jak rasizm i brak podstawowych potrzeb. Narracja podąża za młodym mężczyzną poruszającym się po monotonnym i opresyjnym codziennym życiu, próbując jednocześnie uciec od ograniczeń swojego środowiska. Autor, wnuk Che Guevary, przedstawia surowe i krytyczne spojrzenie na kubańską rzeczywistość, kontrastując ją z doświadczeniami zagranicznego uprzywilejowania. Czytelnicy zazwyczaj uważają tę powieść za wpływową, ale ponurą.

Książka jest zwięzła i wpływowa, zapewniając silne poczucie zamknięcia i uwięzienia. Zawiera przekonujące porównania z Rosją Radziecką i porusza głębokie tematy nierówności klasowych i kwestii społecznych. Pisanie ma rytmiczną jakość i można je przeczytać za jednym razem, wywołując silne emocje.

Narracja jest dość ponura i może być przytłaczająca dla niektórych czytelników. Skupia się na negatywnych emocjach i rozpaczy, co czyni ją jednym z najmroczniejszych obrazów życia na Kubie. Przedstawiony obraz może być zbyt ponury dla czytelników szukających bardziej wyważonego spojrzenia.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

33 Revolutions

Zawartość książki:

Polityczne przebudzenie młodego człowieka nabiera kształtu w następstwie rewolucji Castro w tej "modlitwie powieści" wnuka Che Guevary ("Cleaver Magazine").

U zarania komunistycznej Kuby nasz bezimienny bohater, młody czarnoskóry Kubańczyk, traci ojca z powodu śmierci, a matkę z powodu emigracji. Teraz spędza większość czasu ze swoim rosyjskim sąsiadem, odkrywając przyjemności płynące z czytania. Książki, które czyta, stopniowo otwierają mu oczy na niezgodność między hasłami partyjnymi a otaczającą go opresyjną rzeczywistością: rutyną w biurze; codziennymi skargami kolegów; własnymi obsesyjnymi myślami, które krążą po jego umyśle jak zepsuta płyta.

Każdego dnia fotografuje spontaniczne wybuchy niezgody na ulicach i jest świadkiem smutnego spektaklu młodych ludzi tłoczących się na prowizorycznych tratwach, aby uciec z wyspy. Jego frustracja narasta aż do dnia, w którym deklaruje niechęć do zostania informatorem. I wtedy zaczynają się jego prawdziwe kłopoty.

"Od czasu Reinaldo Arenasa kubański głos literacki nie dotarł do amerykańskich wybrzeży z takim szaleństwem i poczuciem osobistej desperacji." - Cleaver Magazine.