Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 12 głosach.
{#289-128}: Poems
„Wybacz stanowej poetce #289-128 / za to, że nie wypisuje iluzji / podstępu, jakby ponadczasowe piekło / można było uchwycić w strofach / aliteracji lub ukośnego rymu” - zauważa na początku tego nawiedzającego zbioru osoba mówiąca, więzień Departamentu Więziennictwa Maryland {#289-128}. Trzy części - {#289-128} Własność państwa, {#289-128} Poet-in-Residence (cela 23) i {#289-128} Poeta w Nowym Jorku - przedstawiają niezliczone sposoby, w jakie ciało i życie narratora są społecznie i prawnie renderowane przez państwo, nawet jeśli akt poezji daje nadzieję na odzyskanie tożsamości.
Wiersze te odnoszą się do więziennego kompleksu przemysłowego, państwa opiekuńczego, systemu sądownictwa karnego, rasizmu, przemocy, miłości, odporności, nadziei i rozpaczy, jednocześnie badając ideę wolności w celi. W tradycji „Letters to Martha” Dennisa Brutusa, „A Shuttle in the Crypt” Wole Soyinki i „The Essential Etheridge Knight” Etheridge'a Knighta, {#289-128} rzuca wyzwanie językowi uwięzienia - zwłaszcza sposobom, w jakie wzmacnia on stygmaty i stereotypy.
Chociaż {#289-128} odmawia bycia zdefiniowanym jako przestępca, zbiór ten szczegółowo opisuje dehumanizujące skutki więzienia, które utrzymują się długo po zwolnieniu. Naświetla również sposób, w jaki wszyscy jesteśmy zdegradowani do celi lub granic, niezależnie od tego, czy chcemy to przyznać, czy nie.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)