1964: Eyes of the Storm

Opinie czytelników

Książka „1964: Eyes of the Storm” autorstwa Paula McCartneya to nostalgiczna kolekcja zdjęć i refleksji z wczesnych dni Beatlesów, oferująca unikalną perspektywę Beatlemanii. Podczas gdy wielu fanów docenia emocjonalną i historyczną wartość zdjęć, istnieją mieszane uczucia co do ogólnej jakości i postrzeganej wartości książki.

Oszałamiające i szczere fotografie z osobistej kolekcji Paula McCartneya, które zapewniają unikalną perspektywę Beatlesów podczas wczesnych dni Beatlemanii.

Emocjonalne narracje i wspomnienia związane z każdą lokalizacją, wzmacniające nostalgiczne doznania.

(na podstawie 251 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Wykonane aparatem 35 mm przez Paula McCartneya, te w dużej mierze niewidziane fotografie uchwyciły wybuchowy okres od końca 1963 do początku 1964 roku, w którym The Beatles stali się międzynarodową sensacją i zmienili bieg historii muzyki. Zawierający 275 zdjęć z sześciu miast - Liverpoolu, Londynu, Paryża, Nowego Jorku, Waszyngtonu i Miami - z tych legendarnych miesięcy, 1964: Eyes of the Storm zawiera również:

- Osobista przedmowa, w której McCartney wspomina pandemonium brytyjskich sal koncertowych, a następnie histerię, która powitała zespół podczas jego pierwszej amerykańskiej wizyty.

- Szczere wspomnienia poprzedzające każde portfolio miasta, które tworzą autobiograficzną relację z okresu, który McCartney wspomina jako „Oczy burzy”, a także kodę z późniejszymi wydarzeniami w 1964 roku.

- „Beatleland”, esej historyka z Harvardu i eseistki New Yorkera Jill Lepore, opisujący, w jaki sposób The Beatles stali się pierwszym prawdziwie globalnym fenomenem kultury masowej.

Przystojnie zaprojektowany 1964: Eyes of the Storm tworzy intensywnie dramatyczny zapis pierwszej transatlantyckiej podróży The Beatles, dokumentując radykalną zmianę w kulturze młodzieżowej, która wykrystalizowała się w 1964 roku.

„W 1964 roku mogłeś skierować kamerę na cały świat. Ale jakie szaleństwo byś uchwycił, jakie piękno, jaką radość, jaką wściekłość? „ - Jill Lepore.