1917 and Beyond: Continuity, Rupture and Memory in Russian Music
Na długo przed obchodami 100.
rocznicy rewolucji rosyjskiej w 2017 roku, badacze Rosji i Związku Radzieckiego zakwestionowali pogląd, że rok 1917 może stanowić jakieś pojedyncze, decydujące zerwanie, czy to w historiografii, czy w samej historii. W szczególności historycy zaczęli postrzegać rewolucję październikową jako wyraz szerszego rosyjskiego doświadczenia nowoczesności, ujawniając ciągłości między imperialną Rosją a tym, co miało stać się Związkiem Radzieckim, kwestionując narracje o wyjątkowości i proponując podobieństwa z modelami rozwoju społecznego prawdopodobnie bardziej charakterystycznymi dla krajów Europy Zachodniej.
Czerpiąc inspirację z dorobku naukowego, który sproblematyzował kwestię tego, w jaki sposób wartości estetyczne lat dwudziestych XX wieku ustąpiły miejsca temu, co stało się socrealizmem, a także z prac, które podważyły zakorzeniony podział między epoką wiktoriańską a modernizmem w angielskich studiach literackich, zbiór ten obejmuje wiele gatunków - operę, muzykę symfoniczną, łączy komplementarne podejścia metodologiczne - studia recepcji, pamięć kulturową, librettologię, historię intelektualną - i odwołuje się nie tylko do rewolucji październikowej, ale także do innych powszechnie cytowanych punktów zwrotnych w historii Rosji - od romantyzmu do realizmu, rewolucji kulturalnej, Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, pierestrojki i krajobrazu postsowieckiego, aby zasugerować znaczące ciągłości.