13 Bullets: 13 Bullets: Powieść

Opinie czytelników

Seria o wampirach Davida Wellingtona, zaczynająca się od „13 Bullets”, otrzymała pochwały za odświeżające podejście do wampirów, silny rozwój postaci oraz połączenie horroru i elementów kryminalnych. Jednak niektórzy czytelnicy skrytykowali pewne aspekty tej historii, takie jak decyzje podejmowane przez bohaterów i pewne szczegóły fabuły, które wydawały się brakować lub były zawiłe.

⬤ Unikalne i oryginalne przedstawienie wampirów jako prawdziwie potwornych istot, a nie romantycznych postaci.
⬤ Silny rozwój postaci, szczególnie głównych bohaterów, takich jak Fed Arkeley i Laura Caxton.
⬤ Wciągający styl pisania, który skutecznie łączy elementy horroru i kryminału.
⬤ Żywa i opisowa sceneria, szczególnie w Pensylwanii.
⬤ Brak tradycyjnych wątków romantycznych, skupienie się bardziej na suspensie i akcji.

⬤ Niektóre decyzje bohaterów były postrzegane jako nierealistyczne lub idiotyczne.
⬤ Krytyka założenia, w którym rząd nie reaguje odpowiednio na znane zagrożenie ze strony wampirów.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że w przedstawieniu wampirów zabrakło tradycyjnych słabości, przez co wydawały się one zbyt potężne.
⬤ Niektórzy uznali nagłe zakończenie pierwszej książki za niesatysfakcjonujące, czując, że zostało ono przygotowane na dalsze kontynuacje bez wystarczającego rozwiązania.
⬤ Niektórzy uważali, że pisarstwo odzwierciedla męską perspektywę na kobiece postacie i relacje, co szkodzi narracji.

(na podstawie 102 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

13 Bullets: 13 Bullets: A Novel

Zawartość książki:

Pierwsza książka z serii Wampiry Laury Caxton, autorki trylogii Wyspa Potworów.

Wszystkie oficjalne raporty mówią, że wampiry są martwe - wymarły od końca lat 80-tych, kiedy agent FBI Arkeley pokonał ostatniego wampira w walce, która prawie go zabiła. Ale kiedy policjantka Laura Caxton dzwoni do FBI, szukając pomocy w środku nocy, Arkeley nie jest zaskoczony, słysząc, że brzmi to jak atak wampira. Spodziewał się, że taki telefon w końcu nadejdzie. Jasne, minęły lata od jakichkolwiek oznak ataku, ale Arkeley wie to, czego większość ludzi nie wie: jeden pozostał. W opuszczonym azylu gnije, knuje i czeka na swój czas w sposób, w jaki mogą to robić tylko nieumarli.

Laura Caxton jest poza swoją ligą w tej sprawie i bardziej niż trochę się boi. Arkeley dał jej jasno do zrozumienia, że jest tylko jedno wyjście. Najgorsze jest uczucie, że wampiry chcą czegoś więcej niż tylko jej krwi. Chcą jej z jakiegoś powodu, którego nie może odgadnąć; powodu, który jej podobny do sfinksa partner zna, ale nie chce powiedzieć; powodu, który musi odkryć - lub umrzeć próbując.".