Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
11 Lives: Stories from Palestinian Exiles
Akademicy, dziennikarze, aktywiści i literaci napisali wiele w języku angielskim na temat palestyńskich uchodźców, ale głosy zwykłych Palestyńczyków dorastających w obozach dla uchodźców są rzadko słyszane. Ta książka stara się temu zaradzić; składa się ze zbioru 11 opowiadań o palestyńskich uchodźcach napisanych przez samych bohaterów.
Eseje zostały napisane przez autorów w różnym wieku, różnej płci i z różnych perspektyw, a razem dają wgląd w życie, zmagania, marzenia tych osób, a także zbiorowe doświadczenie palestyńskich uchodźców. Salem Yassin przejmująco opisuje swoje doświadczenia związane z dorastaniem w obozie dla uchodźców poprzez to, co nazywa "popularną i wolną prasą", a mianowicie graffiti na ścianach, podczas gdy Nadia Fahed z humorem i prostotą opisuje codzienne wyzwania, przed którymi stanęła, opiekując się swoją młodą córką, a także starzejącą się babcią. Mira Sidawi opisuje szereg wyjątkowych postaci zamieszkujących obóz Burj al-Barajneh, w którym dorastała.
Inni piszą bardziej refleksyjne eseje. Yafa El-Masri zastanawia się nad znaczeniem wygnania, omawiając swoje marzenia, przyjaźnie i relacje rodzinne.
Tymczasem Hanin Rashid zastanawia się nad znaczeniem swojego imienia (które po arabsku oznacza "tęsknotę") w odniesieniu do życia jej ojca i babci. Z kolei Wedad Taha wciąga nas w swoje życie od wczesnego dzieciństwa w Zjednoczonych Emiratach Arabskich do dorosłości w Libanie, gdzie stanęła twarzą w twarz z palestyńskim społeczeństwem, z którego jest wyobcowana. Niektórzy autorzy zdecydowali się pisać o palestyńskiej Nakbie (katastrofie) z 1948 roku.
Intisar Hajaj opowiada kwintesencję palestyńskiego doświadczenia poprzez historię swojej babki ze strony matki, Khadijeh, libańskiej kobiety, która żyła palestyńskim życiem, podczas gdy Ruba Rahme przenosi nas z powrotem do bolesnej teraźniejszości, do najnowszej katastrofy: ucieczki i rozproszenia palestyńskich uchodźców z Syrii. To, co łączy te i inne eseje, to ich głęboko osobisty charakter; ucieleśniają one życie i myśli ludzi, których głosy rzadko słyszymy.
