Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
We wstępie do Metafizyki moralności Kant dokonuje podziału na prawodawstwo wewnętrzne i zewnętrzne. Oba wyprowadza z tego samego imperatywu kategorycznego sformułowanego w Podstawach metafizyki moralności, a do tego ostatniego dodaje kolejne elementy podstawowej antropologii, które stanowią materiał dla poszczególnych części doktryny prawa i cnoty.
Powiązania między doktrynami prawa i cnoty są jednak bardziej złożone, niż sugerowałby to podział na prawodawstwo zewnętrzne i wewnętrzne. Dzielą one z grubsza te same metody zastosowania i metafory, a bliższe zbadanie poszczególnych części ujawnia, że ta kategoryzacja jest albo problematyczna, albo rozmyta.
W interpretacji tekstowej poszczególnych wypowiedzi, wspomniane wyżej powiązania i relacje wychodzą na jaw - zwłaszcza, że niektórzy z autorów w tym tomie przyczyniają się do komentowania obu prac. Kolejnym celem tych interpretacji tekstowych jest krytyczne zbadanie wpływu tych prac na odpowiadające im współczesne debaty i konfrontację z dzisiejszymi „kantowskimi” stanowiskami w szerokim sensie.
