The Yellow Wallpaper: Annotated Edition with Key Points and Study Guide
"Żółta tapeta", opublikowana po raz pierwszy w 1882 roku, jest w dużej mierze oparta na osobistych doświadczeniach Charlotte Perkins Gilman. Podobnie jak wiele kobiet tamtej epoki, Gilman została poddana "kuracji odpoczynkowej" na depresję poporodową. Kuracja ta, której pionierem był Silas Weir Mitchell, zabraniała czytania, pisania, kontaktów towarzyskich, ćwiczeń fizycznych i myślenia w ogóle. Dla wielu kobiet leczenie było gorsze niż lekarstwo.
Historia opowiada o kobiecie, u której zdiagnozowano "lekką skłonność do histerii" i którą zamknięto na lato w tapetowanym na żółto pokoju w starej rezydencji. Nie mając żadnych bodźców intelektualnych poza tapetą, narratorka staje się coraz bardziej zaintrygowana jej skomplikowanym wzorem, przekręcając go i obracając w myślach, aż widzi kobietę na czworakach pełzającą za wzorem.
Wierząc, że musi uwolnić kobietę z tapety, narratorka potajemnie zaczyna zrywać ją ze ścian. Napięcie między bohaterami narasta wraz z narastającym obłędem narratorki. Historia osiąga punkt kulminacyjny, gdy narratorka coraz bardziej identyfikuje się z uwięzioną staruszką. Kiedy jej mąż w końcu odkrywa ją w tym żałosnym stanie, mdleje na miejscu. Narratorka, niezrażona, kontynuuje skradanie się po jego ciele za każdym razem, gdy krąży po pokoju, próbując uwolnić staruszkę - i ostatecznie siebie - od głęboko niepokojącego wzoru tapety.
Zawarta w książce krytyka "kuracji wypoczynkowej" przyczyniła się ostatecznie do jej zaprzestania. Protekcjonalne postawy i działania męża narratorki, w połączeniu z jej dziecinną pozycją, zmusiły ją do wycofania się do jedynego miejsca, w którym mogła aktywnie korzystać z umysłu lub sprawować najmniejszą kontrolę nad swoim życiem - żółtej tapety. Zmuszona do udawania, że jej małżeństwo jest szczęśliwe, zmuszona do udawania, że przezwycięża depresję i ograniczona do jakiejkolwiek formy wyrażania siebie, narratorka ostatecznie popadła w obłęd. Znaczenie wkładu pacjenta w leczenie, a także wyrażanie siebie, są ważnymi tematami tego klasycznego feministycznego dzieła.
