Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Laying Claim: African American Cultural Memory and Southern Identity
Bada praktyki i instytucje kulturowe, które definiują i podtrzymują "południowość" Afroamerykanów, pokazując, że południowa tożsamość jest bardziej ekspansywna niż tradycyjne narracje, które koncentrują się na białej kulturze.
W książce Laying Claim: African American Cultural Memory and Southern Identity Patricia Davis identyfikuje wojnę secesyjną jako główną narrację, wokół której definiowano oficjalne obrazy kultury południowej. Ponieważ narracja ta w dużej mierze wykluczała punkty widzenia Afroamerykanów, wynikająca z niej południowa tożsamość była monolitycznie biała. Davis śledzi, w jaki sposób rosnący udział czarnych głosów publicznych w sferach pamięci wojny secesyjnej - na polach bitew, w muzeach, społecznościach internetowych - rozwiał miraż "południowości" jako solidnego kopca białej kultury i zaczął tworzyć bardziej płynne poczucie południowości, które z zadowoleniem przyjmuje wkład wszystkich narodów regionu.
Laying Claim oferuje wnikliwe i przenikliwe badania udziału Afroamerykanów w rekonstrukcjach wojny secesyjnej; rolę muzeów czarnej historii we wzbogacaniu reprezentacji ery wojny secesyjnej o bardziej zróżnicowane interpretacje; oraz internet jako forum, na którym uczestnicy wymieniają się i tworzą narracje historyczne, które oferują alternatywy dla niekwestionowanych i dominujących publicznych wspomnień. Na podstawie tego ewoluującego krajobrazu kulturowego Davis pokazuje, jak uproszczone karykatury doświadczeń Afroamerykanów ustępują miejsca bardziej autentycznym, ekspansywnym i inkluzywnym interpretacjom południowości.
Jako przykład zmian Davis przytacza ewolucję przedstawień życia w Monticello Thomasa Jeffersona. Tam, gdzie kiedyś odwiedzający to miejsce napotykali narracje, które powtarzały stylizowany mit Monticello jako gentelmeńskiej idylli, współczesne relacje z czasów Jeffersona oferują holistyczny, inkluzywny i coraz bardziej szczery obraz Monticello, jakiego doświadczali mieszkańcy na każdym szczeblu drabiny społecznej.
Współczesna przemoc i ataki dotyczące przyczyn, wyników i symboli wojny secesyjnej lub inspirowane nimi, nawet sto pięćdziesiąt lat po jej zakończeniu, dodają pilności argumentowi Davisa, że kontrola i tworzenie publicznej pamięci o tej wojnie jest kwestią niepokojącą nie tylko dla naukowców, ale dla wszystkich Amerykanów. Jej pełne nadziei badanie udziału Afroamerykanów w pamięci publicznej oświetla ścieżki, dzięki którym ten trwały ideologiczny impas może znaleźć rozwiązania.