Ocena:
Sailing Through Byzantium to powieść rozgrywająca się w Stambule lat 60. ubiegłego wieku, widziana oczami dziewięcioletniej dziewczynki, Mimi. Bada powierzchowność społeczności emigrantów i wpływ perspektywy dziecka na zrozumienie złożonego świata w kluczowym momencie historycznym.
Zalety:Książka jest bardzo chwalona za wyjątkową perspektywę, żywy obraz Stambułu oraz umiejętne połączenie narracji osobistej i historycznej. Recenzenci zwrócili uwagę na piękny styl pisania, wciągającą fabułę, humor, głębię emocjonalną i umiejętność oddania złożoności życia w artystycznej społeczności emigrantów.
Wady:Niektórzy czytelnicy mogą uznać narrację za zagmatwaną ze względu na subiektywne i wyobrażone spojrzenie dziecka, które może zniekształcać rzeczywistość. Ponadto skupienie się na powierzchowności i kwestiach egzystencjalnych może nie spodobać się każdemu, zwłaszcza tym, którzy szukają prostej fabuły.
(na podstawie 8 opinii czytelników)
Sailing Through Byzantium
Jest minuta do północy 27 października 1962 roku. Kubański kryzys rakietowy wkracza w końcowe odliczanie, a świat przygotowuje się do nuklearnej zimy.
Ale w starej dzielnicy bohemy w Stambule, konfederacja wolnych duchów zebrała się wokół baby grand, aby stylowo zakończyć noc. Moment ten został uwieczniony na legendarnym zdjęciu.
Za nimi ciemne statki przepływają wzdłuż Bosforu. Niektóre z nich mogą być radzieckimi tankowcami przemycającymi rakiety na Kubę, ale tej nocy nikt nie patrzy. Wszystkie oczy zwrócone są na Grace, ciemnowłosą piosenkarkę. Liczy się tylko jej wysublimowany głos i jej piosenka: Stormy Weather.
Dziewczyna przykucnięta pod fortepianem jest dysonansem w tej ekstrawaganckiej scenie. To Mimi, dziewięcioletnia córka Grace. Do tej pory wierzyła w każde słowo matki. Teraz widzi zawiłą sieć kłamstw. Kto kogo porzucił tamtej nocy? I dlaczego na zawsze zmieniło to jej życie?
27 października 2012 roku Mimi powraca, dręczona pytaniami bez odpowiedzi, by pogodzić się z przeszłością.
