Ocena:
Książka zawiera prostą historię o pani Bell, wdowie z Saratoga Springs, która przyjmuje lokatorów i staje w obliczu przybycia młodego inżyniera, co prowadzi do zalotów z udziałem jej córki Susan. Narracja odzwierciedla normy i wartości swoich czasów, szczególnie w odniesieniu do wyborów kobiet w małżeństwie. Jest to krótkie dzieło, które według niektórych czytelników może nie w pełni reprezentować styl pisania Trollope'a.
Zalety:Czytelnicy opisują książkę jako fascynujący wgląd w historyczne normy społeczne, charakteryzujący się wiarygodnymi postaciami i uroczym obrazem minionej epoki. Wielu docenia sposób pisania Trollope'a i uważa tę historię za przyjemną, a niektórzy wspominają o jej atrakcyjności jako krótkiego dzieła dla tych, którzy chcą szybko posmakować opowiadań Trollope'a.
Wady:Zwięzłość tej historii, liczącej zaledwie 35 stron zamiast oczekiwanych 48, prowadzi do poczucia niewystarczającego rozwoju fabuły i postaci. Niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej głębi i zainteresowania typowego dla dłuższych dzieł Trollope'a i może wymagać od czytelników odłożenia na bok współczesnych poglądów feministycznych, aby w pełni docenić narrację.
(na podstawie 10 opinii czytelników)
The Courtship of Susan Bell
Anthony Trollope był płodnym wiktoriańskim pisarzem. Najbardziej lubiane dzieła Trollope'a znane były jako Kroniki Barsetshire, które koncentrowały się na wyimaginowanym hrabstwie Basetshire.
Pisał przenikliwe powieści o kwestiach politycznych, społecznych i płciowych oraz konfliktach. Kiedy Trollope wrócił do Anglii po osiemnastu miesiącach spędzonych w koloniach, był przerażony szerzącą się niemoralnością. Trollope opisuje Susan w następujący sposób: „Susan nie była tak dobrą dziewczyną w kuchni ani w domu, jak jej siostra; ale była bystra w salonie i gdyby to matczyne serce mogło zostać zmuszone do wyjawienia swojego najskrytszego sekretu - którego jednak nie można było zmusić do wyjawienia w jakikolwiek sposób bolesny dla drogiej Hetty - być może okazałoby się, że Susan była kochana najbliższą miłością.
Była wyższa od swojej siostry i lżejsza; jej oczy były niebieskie jak oczy jej matki; jej włosy były jaśniejsze niż włosy Hetty, ale nie zawsze tak wyjątkowo zadbane. Miała dołeczek w podbródku, podczas gdy Hetta nie miała żadnego; dołeczki również na policzkach, kiedy się uśmiechała; i, och, takie tam usta; mój przydział stron nie pozwala na więcej”.
