Z dala od szalonego tłumu

Opinie czytelników

Recenzenci wspólnie chwalą „Far from the Madding Crowd” za bogaty rozwój postaci, piękną pasterską scenerię oraz eksplorację miłości i ludzkich emocji. Historia Bathsheby Everdene i jej relacji z trzema zalotnikami jest podkreślana jako fascynująca narracja, która rezonuje z czytelnikami. Język, choć często uważany za poetycki i opisowy, jest postrzegany zarówno jako zaleta, jak i przeszkoda, a niektórzy czytelnicy uważają go za wyzwanie ze względu na jego przestarzały styl. Ogólnie rzecz biorąc, powieść jest doceniana jako klasyka literatury angielskiej, pełna głębi i wglądu w ludzką kondycję.

Bogaty rozwój postaci, piękna proza, eksploracja miłości i ludzkich emocji, wciągająca narracja, silny portret niezależności kobiety w patriarchalnym społeczeństwie i żywe pasterskie scenerie.

Trudny język ze względu na archaiczne i zbyt opisowe pisanie, niektórym postaciom brakuje współczucia, a tempo może być powolne, co może utrudniać zaangażowanie niektórym współczesnym czytelnikom.

(na podstawie 1238 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Far from the Madding Crowd

Zawartość książki:

KIEDY Farmer Oak się uśmiechał, kąciki jego ust rozszerzały się, aż znajdowały się w niewielkiej odległości od jego uszu, jego oczy były zredukowane do szparek, a wokół nich pojawiały się rozbieżne zmarszczki, rozciągające się na jego twarzy jak promienie na szczątkowym szkicu wschodzącego słońca.

Jego chrześcijańskie imię brzmiało Gabriel, a w dni robocze był młodym mężczyzną o zdrowym rozsądku, łatwych ruchach, odpowiednim ubiorze i ogólnie dobrym charakterze. W niedziele był człowiekiem o mglistych poglądach, raczej skłonnym do pontyfikatu i skrępowanym swoim najlepszym ubraniem i parasolem: ogólnie rzecz biorąc, czuł, że zajmuje moralnie tę rozległą środkową przestrzeń laodycejskiej neutralności, która leżała między komunijnymi ludźmi z parafii a sekcją pijacką - to znaczy chodził do kościoła, ale ziewał prywatnie, zanim zgromadzenie dotarło do wyznania nicejskiego, i myślał o tym, co będzie na obiad, kiedy zamierzał słuchać kazania.

Albo, aby określić jego charakter w skali opinii publicznej, kiedy jego przyjaciele i krytycy byli w napadzie złości, uważano go raczej za złego człowieka; kiedy byli zadowoleni, był raczej dobrym człowiekiem; kiedy nie byli ani jednym, ani drugim, był człowiekiem, którego moralny kolor był rodzajem mieszanki pieprzu i soli.