Anthropocene Islands: Entangled Worlds
Wyspa stała się kluczową postacią antropocenu - epoki, w której ludzkie uwikłania z naturą wysuwają się na pierwszy plan. Przez długi czas wyspy były romantyzowane lub marginalizowane, postrzegane jako pozbawione zdolności nowoczesności do postępu, podatne na skutki katastrofalnych zmian klimatu oraz następstwa imperium i kolonializmu.
Dziś jednak wyspa staje się coraz ważniejsza zarówno dla wyobrażeń politycznych, jak i krytycznych, które starają się w bardziej pozytywny sposób wykorzystać liminalne i destrukcyjne zdolności wyspy, zwłaszcza relacyjne uwikłania i wrażliwość, jakie wykazują jej mieszkańcy i sposoby życia. Anthropocene Islands: Entangled Worlds bada znaczące i powszechne przejście do pracy z wyspami w celu generowania nowych lub alternatywnych podejść do wiedzy, krytyki i praktyk politycznych. Wyjaśnia, w jaki sposób współczesne myślenie o antropocenie szczególnie interesuje się wyspami jako "uwikłanymi światami", które przełamują podział między człowiekiem a naturą nowoczesności i umożliwiają generowanie nowych lub alternatywnych podejść do sposobów bycia (ontologii) i poznania (epistemologii).
Książka przedstawia podstawowe analizy, które zyskały na znaczeniu (Resilience, Patchworks, Correlation i Storiation), ponieważ współcześni decydenci, naukowcy, krytyczni teoretycy, artyści, poeci i aktywiści pracują z wyspami, aby wyjść poza ograniczenia współczesnych podejść. Czyniąc to, argumentuje, że angażowanie się w wyspy staje się coraz ważniejsze dla generowania niektórych podstawowych ram współczesnego myślenia i kończy się nowym krytycznym programem dla antropocenu.
