The Invention of a Tradition: The Messianic Zionism of the Gaon of Vilna
Gaon z Wilna był czołowym intelektualnym przywódcą nie-chasydzkich Żydów w XVIII-wiecznej Europie; do jego spuścizny roszczą sobie prawo religijni Żydzi, zarówno syjoniści, jak i nie.
W połowie XX wieku rabin Shlomo Zalman Rivlin napisał kilka książek, w których rozpowszechniał mit, że Gaon był wczesnym protoplastą syjonizmu. Po wojnie w Izraelu w 1967 r.
mesjanistyczne nastroje rozprzestrzeniły się w niektórych kręgach narodowo-religijnej opinii publicznej w Izraelu, która przyjęła ten mit i uczyniła z niego centralny element historycznej narracji. Dla tych, którzy identyfikowali się z religijnym przedsięwzięciem syjonistycznym, mit Gaona i jego uczniów jako pierwszych syjonistów był postrzegany jako dowód słuszności ich ścieżki. W tej książce izraelski uczony Immanuel Etkes bada, w jaki sposób to, co nazywa „mitem Rivliniana”, stało się powszechne i pokazuje, że nie ma on podstaw w rzeczywistości historycznej.
Etkes argumentuje, że zwolennicy rivlinowskiego mitu starają się zatrzeć rozróżnienie między syjonizmem jako nowoczesnym ruchem narodowym a ruchem religijnym - rozróżnienie, które leży u podstaw wielu głównych konfliktów współczesnej polityki Izraela. Jak sugeruje historyk David Biale w swojej krótkiej przedmowie do tego angielskiego tłumaczenia, „stawką jest tu nie tylko prawda historyczna, ale także sama tożsamość syjonizmu jako ruchu nacjonalistycznego”.
