Wynalezienie amerykańskiego muzeum sztuki: Od rzemiosła do Kulturgeschichte, 1870-1930

Opinie czytelników

The Invention of the American Art Museum bada ewolucję muzeów sztuki w Stanach Zjednoczonych od wystaw opartych na obiektach do kulturowo kontekstowych instalacji od końca wojny secesyjnej do II wojny światowej. Autor podkreśla wpływ europejskich praktyk wystawienniczych i zapewnia szczegółowe badania konkretnych muzeów w całym kraju.

⬤ Intrygujące spojrzenie na rozwój amerykańskich muzeów sztuki
⬤ dobrze zbadane i gruntowne
⬤ zawiera cenne ilustracje i obszerną bibliografię
⬤ zawiera klarowne wyjaśnienia intelektualnych debat wpływających na kolekcjonowanie i wystawianie w muzeach
⬤ obejmuje szeroki zakres geograficzny, omawiając różne znaczące muzea.

⬤ Tytuł i częste używanie terminu „Kulturgeschichte” może być mylące
⬤ skierowana do bardzo specyficznej publiczności akademickiej, co może ograniczać dostępność dla ogółu czytelników
⬤ niektórzy mogą uznać ją za zbyt szczegółową do swobodnej lektury.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Invention of the American Art Museum: From Craft to Kulturgeschichte, 1870-1930

Zawartość książki:

Amerykańskie muzea sztuki mają wspólną misję i format, które różnią się od ich europejskich odpowiedników, które często wywodzą się z kolekcji arystokratycznych.

Ta przełomowa praca opowiada fascynującą historię wynalezienia nowoczesnego amerykańskiego muzeum sztuki, począwszy od jego korzeni w latach siedemdziesiątych XIX wieku w typie muzeum rzemiosła, które opierało się na londyńskim South Kensington (obecnie Victoria and Albert) Museum. Na przełomie XIX i XX wieku amerykańscy planiści entuzjastycznie przyjęli nowy typ muzeum i prezentacji, który rozwinął się w Europie Północnej, zwłaszcza w Niemczech, Szwajcarii i Skandynawii.

Nazywane Kulturgeschichte (muzea historii kultury), były sugestywnymi pokazami historii regionalnej. Amerykańscy powiernicy, dyrektorzy muzeów i kuratorzy odkryli, że podejście Kulturgeschichte oferuje różnorodne opcje transformacji w planowaniu muzeów, klasyfikowaniu i prezentowaniu obiektów oraz poszerzaniu kategorii kolekcjonerskich, w tym sztuki amerykańskiej i sztuki dekoracyjnej. Wiodące instytucje, w tym Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie i Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku, przyjęły i rozwinęły kluczowe aspekty modelu Kulturgeschichte.

Do lat 30. XX wieku takie plany muzealne i techniki wystawiennicze stały się standardową praktyką w muzeach w całym kraju.