Writing Into the Future: New American Poetries from the Dial to the Digital
Obejmujący całą karierę zbiór esejów czołowego badacza poezji awangardowej.
Writing into the Future : New American Poetries from "The Dial" to the Digital zbiera eseje Alana Goldinga na temat przyszłości (przeszłej i teraźniejszej) poezji i poetyki. W 13 esejach zebranych w tym zbiorze Golding umiejętnie łączy krytykę literacką z troską o historię i socjologicznym badaniem tworzenia poezji. Zdaniem Goldinga nie są to rozbieżne ani nawet całkowicie odrębne zadania krytyczne. Potrafi on owocnie kwestionować kanony i tradycje, zarówno na stronie, jak i w polityce tekstu, kultury i instytucji.
Głównym wątkiem przewijającym się przez rozdziały jest długotrwałe zainteresowanie tym, w jaki sposób różne wersje "nowego" były konstruowane, przyjmowane, rozszerzane, poddawane recyklingowi, oporne i ożywiane w amerykańskiej poezji od czasów modernizmu. Aby nakreślić nowe, Golding zajmuje się zarówno produkcją, jak i odbiorem poezji, a także analizuje same wiersze. W porządku chronologicznym Golding ponownie rozważa znaczenie, jakie dla współczesnych poetów mają moderniści, tacy jak Ezra Pound i William Carlos Williams, a także wpływowe miejsca poetyckie The Dial i The Little Review, w których mniej znani, ale wciąż ważni poeci kwestionowali to, co powinno nadejść "dalej". Kolejne eseje śledzą tę kontestację poprzez The New American Poetry i późniejsze antologie.
Główne postacie połowy wieku, takie jak Robert Creeley i George Oppen, są omawiane w ich wspólnej trosce o wiersz seryjny. Eseje Goldinga przenoszą nas z powrotem do teraźniejszości poetyckiej przyszłości, pisząc o aktywnych poetach, takich jak Rachel Blau DuPlessis, Susan Howe i Bruce Andrews, oraz o antycypacji poetyki cyfrowej w materialnych tekstach Language writing. Golding nakreśla pracę definiowania przyszłości poezji i tego, jak przepisujemy przeszłość na rozwijającą się teraźniejszość.