Ocena:
Książka ta jest kompleksowym studium tego, jak wcześni arabskojęzyczni chrześcijanie używali języka i pojęć Koranu do wyrażania swoich przekonań na temat Trójcy Świętej, podkreślając wpływ filozofii arystotelesowskiej i Pisma Świętego. Zagłębia się w teologiczne adaptacje dokonane przez tych myślicieli w kontekście głównie islamskim.
Zalety:⬤ Porywająca narracja, którą można przeczytać za jednym posiedzeniem
⬤ pouczająca analiza użycia języka Koranu przez arabskojęzycznych chrześcijan
⬤ jasne i precyzyjne opisy predykacji i analogii
⬤ nacisk na transcendencję Boga
⬤ dogłębna eksploracja środowiska kulturowego i teologicznego.
Nacisk na transcendencję Boga może być niepokojący dla niektórych czytelników, ponieważ przedstawia znaczny dystans między Bogiem a ludzkością.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Early Arabic Christian Contributions to Trinitarian Theology the Development of the Doctrine of the Trinity in an Islamic Milieu
Doktryna Trójcy Świętej jest zwornikiem chrześcijańskiej wiary i nauczania, jednak większość drugorzędnych relacji na temat rozwoju tej kluczowej doktryny nie wykracza poza Niceę i nie zwraca uwagi na istotny ruch kulturowy.
W tym tomie autor bada ekspozycję doktryny Trójcy Świętej w zestawie tekstów kluczowych arabskich myślicieli chrześcijańskich z VIII i IX wieku i pokazuje, że świeże myślenie o tej fundamentalnej doktrynie pojawiło się w nowym kontekście panującej kultury islamskiej; w tym kontekście chrześcijańscy teologowie odkryli znaczenie doktryny nicejskiej, angażując nowego partnera religijnego. Autor zapewnia przeoczony punkt widzenia na historię teologii trynitarnej i zwraca uwagę na kilka głębokich postaci chrześcijańskich rzadko spotykanych w zachodnich relacjach.