Ocena:

Książka „Wait” autorstwa A.L. Jackson to głęboko emocjonalny romans drugiej szansy, w którym przeplatają się losy Austina i Edie, obojga naznaczonych bliznami z przeszłości. Ich podróż do uzdrowienia i przebaczenia, przerywana surowymi, namiętnymi momentami, urzeka czytelników bogatymi obrazami i silnym rozwojem postaci. Historia jest pełna niepokoju, rozpaczy i ostatecznie nadziei, gdy bohaterowie radzą sobie ze swoim złamaniem i szukają pocieszenia w sobie nawzajem.
Zalety:⬤ Wyjątkowo emocjonalny i szczery tekst, który rezonuje z czytelnikami.
⬤ Silny rozwój postaci, pozwalający czytelnikom na głębokie zjednoczenie się z podróżami Austina i Edie.
⬤ Wciągająca podwójna perspektywa, która wzbogaca fabułę.
⬤ Bogate, żywe obrazy, które malują wyraźny obraz zmagań i emocji bohaterów.
⬤ Tematy uzdrowienia, przebaczenia i drugiej szansy są dobrze zbadane, dzięki czemu historia jest wciągająca i zrozumiała.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że akcja toczy się powoli, szczególnie w początkowych rozdziałach.
⬤ Głębia emocjonalna może być przytłaczająca, co nie każdemu może przypaść do gustu.
⬤ Nowi czytelnicy serii mogą czuć się zagubieni bez tła z poprzednich książek.
⬤ Niektóre reakcje bohaterów, zwłaszcza szybkie osądy Edie, były postrzegane przez niektórych recenzentów jako frustrujące.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Romans gwiazdy rocka z drugą szansą od A. L. Jackson, autorki bestsellerów NYT i USA Today.
Ona jest jego siłą, a on jej słabością. I tym razem nie pozwoli jej odejść.
Edie Evans jest wspaniała.
Seksowna.
Uprzejma.
Jest również definicją zakazu wstępu.
Ale to nie powstrzymało mnie przed zakradaniem się do jej pokoju, by pocieszyć ją w nocy.
Ale faceci tacy jak ja? Niszczymy wszystko, więc nie powinno być zaskoczeniem, że zniszczyłem też nas.
Tej nocy, gdy wysłałem ją do ucieczki, myślałem, że już nigdy jej nie zobaczę.
Dopóki nie zobaczyłem jej stojącej jak wizja w tłumie.
Austin Stone jest niebezpieczny.
Kusząca.
Kuszący.
Złamał mi serce i nie chciałam dać mu szansy, by zrobił to ponownie.
Minęły lata, odkąd go widziałam, a teraz nie mogę zrobić nic poza wpatrywaniem się w cudownego, wytatuowanego mężczyznę grającego na scenie.
Powinienem uciekać. Wiem, że powinnam. Ale jak głupiec biegnę prosto do niego.
Nasze pożądanie jest obezwładniające.
Nasza potrzeba jest nieubłagana.
Ona jest moją nadzieją.
On jest moją słabością.
Powinniśmy byli wiedzieć, że tak intensywna namiętność spali nas na popiół.