Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
Towards a Social Bioarchaeology of the Mycenaean Period: A Biocultural Analysis of Human Remains from the Voudeni Cemetery, Achaea, Greece
Niniejsza książka bada złożony związek między traktowaniem pogrzebowym a szerszą dynamiką społeczną poprzez kontekstową analizę ludzkich szczątków szkieletowych i powiązanych danych pogrzebowych z Voudeni, ważnego mykeńskiego (1450-1050 pne) cmentarzyska grobowców komorowych w Achai w Grecji. Voudeni jest jednym z najważniejszych miejsc w Achai, dokładnie zbadanym pod kierownictwem honorowego dyrektora generalnego ds. starożytności, dr Lazarosa Kolonasa. Wykopano ponad 60 grobowców komorowych, obejmujących cały okres późnej Hellady III, uzyskując bezprecedensowe bogactwo informacji biokulturowych. Niniejsze studium bada pośmiertne traktowanie ciała na cmentarzysku w Voudeni poprzez nowatorskie podejście interpretacyjne, które wykracza poza bezproduktywne podziały interdyscyplinarne. To biospołeczne podejście integruje tradycyjną archeologię, aktualne refleksje w teorii archeologii grobowej i najnowocześniejsze metody bioarcheologiczne, koncentrujące się głównie na taphonomii pogrzebowej i archeotanatologii połączonych zespołów szkieletowych. Autor proponuje, że najskuteczniejszą drogą do zbadania społecznych wymiarów danych pogrzebowych jest emiczne zrozumienie historycznie usytuowanych działań i doświadczeń, zarówno żywych aktorów, żałobników, jak i samych zmarłych. Ludzkie szczątki szkieletowe są wykorzystywane jako główny materiał dowodowy, zarówno jako przedmiot działań żywych, jak i podmiot ich własnych przeżyć.
Co najważniejsze, niniejsze badanie ma na celu pokazanie, w jaki sposób możliwe jest pogodzenie abstrakcyjnych postępów teoretycznych z empirycznymi danymi biokulturowymi, zapewniając najbardziej wnikliwą ścieżkę do lepszego zrozumienia archeologicznego zapisu grobowego.
Książka dostarcza dogłębnych informacji na temat mykeńskich badań grobowych i zgłębia temat w kolejnych etapach: a) ramy teoretyczne i metodologiczne, b) szczegółowa analiza taphonomiczna i wyniki osteologiczne 20 grobowców, c) wielowymiarowa analiza danych biokulturowych w poprzek parametrów społeczno-czasowych (ze szczególnym naciskiem na rozróżnienie między pałacowym okresem LHIIIA-B a przejściowym, post-pałacowym okresem LHIIIC) oraz d) końcowa synteza, odnosząca się do pytań dotyczących zmieniających się warunków społecznych w Achai i kluczowych zagadnień obecnych badań nad grobownictwem mykeńskim. Obejmują one: ponowne wykorzystanie grobowców.
Forma, różnorodność, kolejność i częstotliwość czynności pogrzebowych.
Profile śmiertelności.
Zróżnicowane włączenie, widoczność i traktowanie pogrzebowe różnych grup/tożsamości.
Zmiany w traktowaniu martwego ciała, odzwierciedlające zmiany w postrzeganiu siebie i relacji społecznych. Wyniki rzucają nowe światło na rozwój społeczny w mykeńskich Achajach, pokazując, że złożona interakcja między zmieniającymi się warunkami społecznymi a praktyką pogrzebową często znajduje odzwierciedlenie w subtelnych, ale znaczących przesunięciach nacisku w pośmiertnym traktowaniu ciał i kości, a nie w rażących radykalnych zmianach.