Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 5 głosach.
Vita Communis: The Common Life of the Secular Clergy
Vita Communis - "życie wspólne" - to termin używany w odniesieniu do życia wspólnotowego wśród księży i innych duchownych, w przeciwieństwie do mnichów i zakonników. Podczas gdy monastycyzm jest znany, niewielu zdaje sobie sprawę, że księża duszpasterscy ("świeccy") żyli we wspólnotach przez większość historii Kościoła.
Wiele osób sugeruje, że mogliby to zrobić ponownie i że mogłoby to pomóc w rozwiązaniu niektórych problemów, z jakimi borykają się samotni księża we współczesnym świecie. Badając to, co zostało zrobione w przeszłości, możemy zasugerować, co może zadziałać w przyszłości, ucząc się zarówno na sukcesach, jak i porażkach poprzednich wspólnot kapłańskich. Historia świeckich kanoników w Kościele Zachodnim, w przeciwieństwie do tych, którzy byli kanonikami w zakonach, była często opowiadana w kategoriach ich wkładu w architekturę, literaturę i apostolat.
Tutaj jednak autor, opierając się na swojej wcześniejszej pracy poświęconej średniowiecznym regułom rządzącym świeckim życiem wspólnym, przedstawił narrację o zasadniczym kształcie życia kanonicznego od jego początków aż do czasów współczesnych, i to dla ogółu czytelników. W ten sposób ukazuje uporczywe pragnienie wielu świeckich duchownych do życia we wspólnocie.
W czasach, gdy księży jest coraz mniej i są coraz bardziej odizolowani, praca ta dostarczy użytecznych modeli rozwoju struktur wzajemnego wsparcia dla świeckich duchownych naszych czasów. Opat Geoffrey Scott.