Villette

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Villette” autorstwa Charlotte Bronte otrzymuje mieszane opinie od czytelników. Wielu docenia głęboki wgląd psychologiczny, bogaty język i wyjątkową bohaterkę, Lucy Snowe, która porusza tematy samotności, nieodwzajemnionej miłości i walki o emocjonalną intymność. Jednak książka w dużej mierze opiera się na francuskich dialogach bez tłumaczeń, ma powolne tempo i kilka nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności, które dla niektórych utrudniają czytanie. Chociaż jest chwalona za swoje walory literackie, jest również postrzegana jako wymagająca lektura, która może nie spodobać się wszystkim.

Silna charakterystyka z wyjątkowym bohaterem, bogaty język i proza, głębokie spostrzeżenia psychologiczne, tematy samotności i nieodwzajemnionej miłości rezonują z czytelnikami, niektórzy uważają to za głęboką i satysfakcjonującą lekturę.

W dużej mierze opiera się na nieprzetłumaczonych francuskich dialogach, niektórzy czytelnicy uważają, że tempo jest powolne i gęste, fabuła zawiera nieprawdopodobne zbiegi okoliczności, niejednoznaczne zakończenie rozczarowuje niektórych, może nie być dostępne dla współczesnych czytelników ze względu na archaiczny język.

(na podstawie 648 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Po rodzinnej katastrofie główna bohaterka Lucy Snowe postanawia wyjechać z Anglii do fikcyjnego francuskojęzycznego miasta Villette, aby uczyć w szkole dla dziewcząt, gdzie zostaje wciągnięta w przygodę i romans. Villette była czwartą powieścią Charlotte Bronte.

W 1842 roku Charlotte Bronte, w wieku 26 lat, wraz z siostrą Emily udała się do Brukseli w Belgii. Tam zapisały się do szkoły z internatem prowadzonej przez M. i Mme.

Constantin Heger.

W zamian za wyżywienie i naukę Charlotte uczyła angielskiego, a Emily muzyki. Pobyt sióstr w pensjonacie został skrócony, gdy ich ciotka, Elizabeth Branwell, zmarła w październiku 1842 roku.

Charlotte wróciła sama do Brukseli w styczniu 1843 roku, by objąć posadę nauczycielki w Pensionnat. Jej drugi pobyt w Brukseli nie był szczęśliwy. Stała się samotna i stęskniona za domem i zakochała się w żonatym M.

Hegerze. Ostatecznie wróciła do rodzinnej plebanii w Haworth w Anglii w styczniu 1844 roku. Villette opiera się na własnych doświadczeniach Charlotte i może być odczytywana jako częściowo autobiograficzna.

George Eliot napisała, że: "Villette jest jeszcze wspanialszą książką niż Jane Eyre. W jej mocy jest coś niemal nadprzyrodzonego.

""