Losing Touch
"Muzyka i morze, wspomnienia zabarwione smutkiem i miłością zamieszkują poezję Andrew Leggetta, która rezonuje jego wyjątkowym głosem. Zetknięcie się z ikoną muzyki, taką jak Lead Belly, w wierszu napełnia mnie radością, a wiersze Andrew Leggetta uderzają w tak wiele akordów i są pełne muzyki i tęsknoty.
Potrzeba całego życia, aby zyskać perspektywę do napisania książki, która jest tak pełna wierszy, które spodobają się czytelnikom w każdym wieku, czytelnikom, którzy uznają tę pracę za przystępną i czarującą, a każdy wiersz jest oknem do świata poety, świata, który jest zarówno dziwny, jak i znajomy. Może to mój wiek, ale wiersz, w którym poeta widzi swojego ojca w lustrze, kiedy patrzy tylko na siebie, naprawdę trafia do mnie tam, gdzie mieszkam. Uwielbiam wszechobecność muzyki i morza w tym pięknym zbiorze szczerych wierszy.
Jest tu wzruszenie, które uderza zarówno w serce, jak i w umysł.
Mistrzowski zbiór wierszy prosto z serca". - Phil Brown, redaktor działu sztuki, "The Courier-Mail".
"Losing Touch eksploruje fikcyjne i niefikcyjne przestrzenie pożądania i nietrwałości. Pożądanie może przejawiać się w codzienności lub mitologii: przy basenie Leggett przyciąga nas do linii ud jednoczęściowego kostiumu swojej kochanki, zanurza nas w świecie femme fatale lub ujawnia miłość rybaka, którego żona "jest kobietą poniżej / ale powyżej talii / jest cała rybą". W podmiejskiej restauracji "ryby w akwarium...
nigdy nie zobaczą spadających gwiazd". Czeka je śmierć, tak jak jego przodków lub tych, którzy zostali schwytani i bezlitośnie zabici przez wroga. Przed skupiskiem czortenów na wzgórzu w Nepalu poeta pyta przewodnika, dlaczego ludzie je zbudowali.
Przewodnik odpowiada: "Ludzie przychodzą / Budują / Pamiętają wiele żyć". Leggett zabiera nas w podróż, podczas której spoglądamy wstecz".
- Rosanna E. Licari, redaktorka poezji, StylusLit.