Tylko raz

Opinie czytelników

Książka jest pięknie napisaną historią miłosną rozgrywającą się podczas II wojny światowej, skupiającą się na tematach miłości, wiary i ludzkich doświadczeń, w szczególności radzenia sobie z demencją. Czytelnicy uznają ją za emocjonalnie wzruszającą i wciągającą, z żywymi postaciami i kontekstem historycznym, które wzmacniają narrację.

⬤ Dobrze napisana i emocjonalnie oddziałująca
⬤ wciągająca fabuła z nieoczekiwanymi zwrotami akcji
⬤ silne tematy miłości i wiary
⬤ żywy rozwój postaci
⬤ oferuje unikalne spojrzenie na demencję
⬤ skutecznie włącza kontekst historyczny.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że można było bardziej zagłębić się w relację głównych bohaterów
⬤ kilku uznało temat demencji za trudny
⬤ niektórzy życzyli sobie głębszego skupienia się na niektórych punktach fabuły.

(na podstawie 159 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Just Once

Zawartość książki:

Autorka bestsellerów New York Timesa nr 1, „znana ze swoich głęboko zapadających w serce powieści” („Woman's World”), pisze porywającą i niezapomnianą historię miłosną z czasów II wojny światowej o młodej kobiecie rozdartej między dwóch braci.

W 1941 roku piękna Irvel Ellis jest zbyt skupiona na swoim sekrecie, by zwracać uwagę na szalejącą za oceanem wojnę. Spotyka się z Samem, ale jest zakochana w jego bracie, Hanku, i Irvel nie ma pojęcia, jak przekazać mu tę wiadomość, gdy dzieje się coś nie do pomyślenia - Pearl Harbor zostaje zaatakowane. Z dnia na dzień ich życie wywraca się do góry nogami, Sam zostaje powołany do wojska, a Hank chce się zaciągnąć. Sam nalega jednak, by Hank został w domu, gdzie wraz z Irvel podejmują walkę na froncie wewnętrznym.

Podczas gdy Sam walczy w Europie, między Irvel i Hankiem narasta niezaprzeczalna chemia, ale żadne z nich nie odważy się przekroczyć tej granicy. Potem przychodzi telegram z druzgocącą wiadomością. Hank zaciąga się do wojska następnego dnia i ma tylko dwa tygodnie do wylotu. Czy któryś z braci wróci do domu żywy? A może Irvel straci wszystko?

I czy miłość może znaleźć drogę, nawet z popiołów największego złamanego serca?