Ocena:
Książka zawiera zbiór trzech opowiadań i dziesięciu wierszy Ernesta Hemingwaya, które otrzymały mieszane recenzje od czytelników. Wielu chwali styl pisania i prostotę języka, podczas gdy inni krytykują treść i jakość edycji.
Zalety:Wielu czytelników uznało książkę za wspaniałą i wyjątkową pod względem fabuły i realizmu postaci. Styl pisania Hemingwaya jest chwalony za jego dosadność i prowokujący do myślenia charakter, dzięki czemu jest to wartościowa, szybka lektura dla fanów jego twórczości. Niektórzy doceniają eksplorację głębszych tematów, takich jak nadzieja i strata.
Wady:Krytycy wskazywali, że tematyka może być kontrowersyjna i niewygodna, a niektórzy uważali, że historie nie mają rozwiązania. Wiersze często uznawano za niesatysfakcjonujące lub chaotyczne. Kilku czytelników zauważyło problemy z edycją i literówkami w niektórych wydaniach, co prowadziło do zamieszania i niezadowolenia z ogólnego wrażenia z lektury.
(na podstawie 31 opinii czytelników)
Three stories and ten poems
W ciągu pierwszych 20 miesięcy pobytu w Paryżu Hemingway napisał 88 artykułów dla gazety Toronto Star. Relacjonował wojnę grecko-turecką, podczas której był świadkiem spalenia Smyrny, a także pisał artykuły podróżnicze, takie jak "Tuna Fishing in Spain" i "Trout Fishing All Across Europe: Spain Has the Best, Then Germany".
Hemingway był zdruzgotany, gdy dowiedział się, że Hadley zgubiła walizkę wypełnioną jego rękopisami na Gare de Lyon, gdy podróżowała do Genewy, aby się z nim spotkać w grudniu 1922 roku. We wrześniu następnego roku para wróciła do Toronto, gdzie 10 października 1923 roku urodził się ich syn John Hadley Nicanor. Podczas ich nieobecności ukazała się pierwsza książka Hemingwaya Three Stories and Ten Poems.
Dwa z zawartych w niej opowiadań były wszystkim, co pozostało po utracie walizki, a trzecie zostało napisane na początku poprzedniego roku we Włoszech. W ciągu kilku miesięcy ukazał się drugi tom, w naszych czasach (bez wielkich liter).
Ten niewielki tom zawierał sześć winiet i tuzin opowiadań, które Hemingway napisał poprzedniego lata podczas swojej pierwszej wizyty w Hiszpanii, gdzie odkrył dreszczyk emocji związany z corridą. Tęsknił za Paryżem, uważał Toronto za nudne i chciał wrócić do życia pisarza, a nie dziennikarza.
