Ocena:
Wspomnienia Elissy Altman, „TREYF: MY LIFE AS AN UNORTHODOX OUTLAW”, badają jej doświadczenia dorastania w złożonej kulturowo żydowskiej rodzinie, podkreślając rolę jedzenia, tożsamości i przynależności. Podczas gdy wielu uważa, że jej opowieści są wciągające i można się z nimi utożsamić, niektórzy krytykują książkę za brak jasnej fabuły i mylący tytuł dotyczący jej religijnego wychowania.
Zalety:Wciągające pisanie z żywymi opisami, humorystycznymi i czułymi opowieściami, powiązanymi tematami rodziny i tożsamości oraz bogatą eksploracją dynamiki kulturowej i rodzinnej. Wielu czytelników uważa ten pamiętnik za poruszający, zabawny i wzruszający, doceniając zawarte w nim uniwersalne przesłania.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że pamiętnikowi brakuje spójnej fabuły i był nieco bezcelowy. Krytyka obejmuje błędne przedstawienie jej wychowania jako prawosławnego, co prowadzi do oskarżeń o wprowadzający w błąd marketing. Niektórzy uważali, że szczegóły są przytłaczające lub że bohaterowie są irytujący, szczególnie jeśli chodzi o relacje rodzinne.
(na podstawie 19 opinii czytelników)
Treyf: My Life as an Unorthodox Outlaw
"(A) cudownie napisany... odważny i hojny pamiętnik" o dorastaniu w rodzinie o sprzecznych poglądach na temat bycia Żydem i znalezienia własnej ścieżki (Dani Shapiro, autor bestsellera New York Timesa "Inheritance").
Choć kulturowo była Żydówką, Elissa Altman nie została wychowana w duchu religijnym. Jej matka, aspirująca aktorka, nie uważała starożytnych nauk Talmudu za istotne dla współczesnego życia. Jej ojciec, syn kantora, którego rodzina zginęła w Holokauście, był wytrawnym łamaczem zasad, uwikłanym między duchowym głodem a trwającym romansem kulinarnym ze skorupiakami i spamem - wszystkim, co jest niekoszerne, a zatem zabronione. Młodość Altmana była pełna sprzeczności i nadziei, zdrady i tęsknoty za przynależnością. Synagoga w sobotę i chińskie żeberka wieprzowe w niedzielę. Bekon na śniadanie przed wizytą u ortodoksyjnych dziadków.
Tęskniąc za tradycjami religijnymi, które ugruntowały życie jej przyjaciół, Altman uczęszczała do szkoły hebrajskiej, tylko po to, by odkryć własne zakazane pragnienie innych kobiet. Po rozpadzie małżeństwa jej rodziców, Altman znalazła przystań w domu swojej babci, gotując posiłki, które sprawiły, że poczuła się znowu całością, jednocześnie akceptując swoją homoseksualność. Jej historia jest przejmującym, humorystycznym i podnoszącym na duchu opisem tego, jak nauczyć się szanować swoją przeszłość, jednocześnie stając się najbardziej autentycznym sobą.
"To, co sprawia, że Treyf jest tak oryginalna, to błyskotliwy humor i celne oko autorki.... Jej proza błyszczy." -- The Wall Street Journal.
"Piękny, błyskotliwy pamiętnik wypełniony uderzającymi obrazami, niezapomnianymi ludźmi i żywymi historiami.... Napisany z taką miłością, że strony aż się mienią." --Kate Christensen, autorka Blue Plate Special.
"Wspaniała, wyjątkowa, rozdzierająca serce, nawiedzająca." --Joanna Rakoff, autorka My Salinger Year.
"Trudno ją odłożyć." -- Booklist.
"Przejmująca i afirmująca życie." -- Kirkus Reviews.
