Traumatizing Theory
Tom z serii Contemporary Theory Series pod redakcją Frances Restuccia.
Interdyscyplinarny zbiór esejów, które krytycznie zastanawiają się nad wartością i ograniczeniami psychoanalizy w konceptualizacji traumatycznego afektu.
Traumatizing Theory zawiera eseje, które wykraczają poza psychoanalizę w ponownym przemyśleniu kulturowego znaczenia traumatycznego lęku, melancholii i reprezentacji cierpienia w świadectwie, autonarracji i polityce.
Traumatizing Theory jest niewątpliwie nowatorska i przenosi teorię traumy w nową postmodernistyczną fazę. Wprowadzenie Karyn Ball odświeża debaty na temat psychoanalizy w ramach studiów nad traumą. Esej Bettiny Bergo powraca do historycznego rozwoju histerii jako modelu Freuda dla traumatycznego lęku zarówno u mężczyzn, jak i kobiet. Dorothea Olkowski również skupia się na lęku traumatycznym, ale problematyzuje maskulinistyczne i scjentystyczne założenia Freuda. Sarah Murphy i Susannah Radstone badają dyscyplinarne skutki publicznej spowiedzi i zeznań, podczas gdy Ball i Kligerman krytykują odpowiednio postpsychoanalityczne książki Deleuze'a i nawiedzony cykl z 18 października 1977 roku Gerharda Richtera jako świadectwa ukrytego wpływu traumatycznej historii. Dla Astrid Deuber-Mankowsky filozofia służy nieuchronnie jako medium świadectwa w autobiograficznych pismach Sary Kofman o ambiwalencji wobec jej biologicznej żydowskiej matki i winnej miłości do Francuzki, która adoptowała Sarę podczas nazistowskiej okupacji. Drucilla Cornell bada również konfliktowe autonarracje wśród dzieci adoptowanych transnarodowo i ich rodziców. Zbiór zamykają eseje Juliet Flower-MacCannell, Lauren Berlant i Johna Mowitta na temat polityki traumatycznej identyfikacji w sferze publicznej.