A Companion to Luis Buuel
Luis Buuel był jednym z największych twórców filmowych XX wieku. Gwynne Edwards analizuje jego twórczość w kontekście osobistych obsesji Buuela - seksu, mieszczańskich wartości i religii.
Luis Buuel (1900-1983) był jednym z największych twórców filmowych XX wieku. Ukształtowany przez represyjną jezuicką edukację i burżuazyjne pochodzenie rodzinne, zareagował przeciwko obu, uciekł do Paryża i wkrótce został przyjęty przez oficjalną grupę surrealistów Andr Bretona. Jego wczesne filmy są najbardziej agresywne i szokujące, a przecięcie gałki ocznej w Un Chien andalou (1929) jest jednym z najbardziej pamiętnych epizodów w historii kina.
Po nakręconych w Meksyku The Forgotten Ones (1950) i He (1952), od 1960 roku w Hiszpanii i Francji, powstały filmy, z których jest najbardziej znany: Viridiana (1961), Belle de jour (1966), Tristana (1970), The Discreet Charm of the Bourgeoisie (1972) i That Obscure Object of Desire (1977).
Gwynne Edwards analizuje filmy w kontekście osobistych obsesji Buuela - seksu, wartości burżuazyjnych i religii - sugerując, że filmowiec doświadczył zaskakującego u surrealisty stopnia zahamowań seksualnych.
GWYNNE EDWARDS jest profesorem języka hiszpańskiego na Uniwersytecie Walijskim w Aberystwyth.
