Ocena:
Książka oferuje eksplorację albumu Radiohead „Kid A”, łącząc osobiste refleksje z kontekstem historycznym, ale pozostawia niektórych czytelników pragnących większej głębi i analizy samego albumu.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i wciągająca
⬤ sugestywna dla fanów Radiohead i albumu „Kid A”
⬤ zapewnia kontekst historyczny i osobiste anegdoty, które rezonują ze słuchaczami. Wielu osobom trudno było ją odłożyć i doceniło nostalgię, którą wywołała.
Brakuje głębszej analitycznej eksploracji „Kid A”, często zapuszczając się w punkty styczne, które niektórzy uznali za nieistotne lub pozbawione związku z albumem. Niektórzy czytelnicy uważali, że czyta się to bardziej jak osobisty blog niż krytyczny artykuł, z nierówną organizacją i niewystarczającą ilością nowych spostrzeżeń na temat zespołu lub muzyki.
(na podstawie 47 opinii czytelników)
This Isn't Happening: Radiohead's Kid A and the Beginning of the 21st Century
TWORZENIE I ZNACZENIE PRZEŁOMOWEGO, KONTROWERSYJNEGO, DEFINIUJĄCEGO EPOKĘ ALBUMU RADIOHEAD, KID A. W 1999 roku, gdy zbliżał się koniec starego wieku, pięciu muzyków weszło do studia nagraniowego w Paryżu bez terminu. Ich zespół był powszechnie uznawany za najlepszy i najbardziej przyszłościowy w rocku, a rzadki status dawał im czas, pieniądze i przestrzeń do stworzenia arcydzieła.
Radiohead nie chcieli jednak nagrać kolejnej rockowej płyty. Zamiast tego postanowili stworzyć przyszłość. Przez ponad rok walczyli z blokadą pisarską, nieporozumieniami wewnątrz zespołu i paraliżującym zwątpieniem w siebie.
W końcu jednak stworzyli album, który nie tylko był całkowitym odejściem od ich wcześniejszego rockowego brzmienia opartego na gitarze, ale był brzmieniem nowej ery - i ucieleśniał powszechne zmiany katalizowane przez pojawiające się technologie, które dopiero zaczynały opanowywać kulturę. To, co stworzyli, to Kid A. Po wydaniu w 2000 roku czwarty album Radiohead podzielił krytyków.
Niektórzy nazwali go natychmiastowym klasykiem; inni, tacy jak brytyjski magazyn muzyczny Melody Maker, uznali go za "bulwiasty, ostentacyjny, samozadowolony... jęczące stare śmieci". Ale dwie dekady później Kid A brzmi jak uwertura do chaosu i zamieszania XXI wieku.
Uznany krytyk rockowy Steven Hyden zagłębia się w piosenki, historię, dziedzictwo i mistykę Kid A, nakreślając wszechobecny wpływ albumu na kulturę przed jego dwudziestą rocznicą w 2020 roku. Wykorzystując mieszankę krytyki, dziennikarstwa i osobistych wspomnień, Hyden umiejętnie powraca do tego enigmatycznego, urzekającego LP i bada wiele sposobów, w jakie Kid A kształtował i zapowiadał nasz świat.
