Ocena:
Książka Davida Hajdu, „The Ten-Cent Plague”, bada kulturowe i polityczne zamieszanie wokół komiksów w latach pięćdziesiątych, w szczególności panikę moralną, która doprowadziła do wdrożenia Comics Code Authority. Poprzez szczegółową narrację, zapewnia wgląd w to, jak przemysł komiksowy był celem zadufanych w sobie moralistów i trwały wpływ cenzury na twórczą ekspresję w Ameryce.
Zalety:⬤ Dogłębne badania historyczne
⬤ dobrze udokumentowane relacje ze zmagań przemysłu komiksowego
⬤ wciągający styl pisania
⬤ podkreśla ważne moralne i kulturowe lekcje na temat cenzury i obaw społecznych
⬤ wywiady z kluczowymi postaciami ze świata komiksu
⬤ polecany dla fanów historii komiksu.
⬤ Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tempo jest nierówne, a struktura nieuporządkowana
⬤ podtytuł jest mylący, ponieważ bagatelizuje szerszy wpływ na Amerykę
⬤ brakuje ilustracji, które mogłyby poprawić zrozumienie
⬤ zbyt rozwlekły w niektórych obszarach, co prowadzi do zmęczenia
⬤ nie obejmuje odpowiednio odrodzenia komiksów po 1950 roku.
(na podstawie 100 opinii czytelników)
The Ten-Cent Plague: The Great Comic-Book Scare and How It Changed America
Historia powstania i upadku tych komiksów nigdy nie została w pełni opowiedziana - aż do The Ten-Cent Plague. Nowa, niezwykła książka Davida Hajdu żywo otwiera zaginiony świat komiksów, jego kreatywność, lekceważenie i podejrzliwość wobec autorytetów.
W latach między II wojną światową a pojawieniem się telewizji jako masowego medium, amerykańska kultura popularna, jaką znamy, została po raz pierwszy stworzona - na papkowatych, odważnie ilustrowanych stronach komiksów. Gdy tylko ta nowa kultura się wyłoniła, została pokonana przez grupy kościelne, społecznych bluestockingów i Kongres McCarthy'ego - tylko po to, by powrócić z krzywym uśmiechem na twarzy w magazynie Mad.
Kiedy wyobrażamy sobie lata pięćdziesiąte, słyszymy dźwięki wczesnego rock and rolla. The Ten-Cent Plague pokazuje, jak - lata przed muzyką - komiksy doprowadziły do starcia między dziećmi i ich rodzicami, między przedwojennymi i powojennymi standardami. Tworzone przez outsiderów z kamienic, jaskrawe, bezwstydne i często szokujące, komiksy przemawiały do młodych ludzi i stanowiły duży cel dla strażników kultury głównego nurtu. Rodzice, nauczyciele i współwinne dzieci palili komiksy w publicznych ogniskach. Miasta uchwalały prawa zakazujące komiksów. Kongres podjął działania poprzez telewizyjne przesłuchania, które niemal zniszczyły kariery setek artystów i pisarzy.
The Ten-Cent Plague radykalnie rewiduje powszechne wyobrażenia o kulturze popularnej, przepaści pokoleniowej i podziale na sztukę "wysoką" i "niską". Podobnie jak w przypadku życia Billy'ego Strayhorna i Duke'a Ellingtona (w Lush Life ) oraz Boba Dylana i jego kręgu (w Positively 4th Street ), Hajdu przywraca do życia miejsce, czas i środowisko.
