The Prosthetic Imagination: A History of the Novel as Artificial Life
W książce The Prosthetic Imagination czołowy krytyk Peter Boxall argumentuje, że wkraczamy w sztuczną erę, w której nasze ciała wchodzą w nowe związki z protezami.
Ten nowy wiek wymaga od nas ponownego wyobrażenia sobie naszej relacji z naszymi ciałami i środowiskiem, a Boxall sugeruje, że powieść jako forma może nas poprowadzić w tym wyobrażeniowym zadaniu. Boxall pokazuje, jak powieść odegrała kluczową rolę w kształtowaniu ciał, w których wchodzimy w świat, od Utopii Thomasa More'a po Oryx i Crake Margaret Atwood.
Ale jeśli powieść pomogła nadać naszemu światu ludzki kształt, to zawiera również formy życia, które wymykają się naszym istniejącym ludzkim architekturom: nowe amalgamaty żywych i nieożywionych, które są ukrytą prowincją powieściowej wyobraźni. Boxall argumentuje, że te ukryte połączenia są zachowane w formie powieści i oferują nam obrazy ucieleśnionego bytu, które mogą pomóc nam zorientować się w naszej nowej protetycznej kondycji.
