Ocena:
Książka bada wpływ konserwatywnych wydawców gazet w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych w latach trzydziestych XX wieku, w szczególności ich sprzeciw wobec interwencji przeciwko faszyzmowi, napędzany obawami przed utratą kontroli nad skolonizowanymi narodami. Przedstawia historię tego, jak media kształtowały opinię publiczną, koncentrując się na kontekstach rasowych i politycznych.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana i udokumentowana, dostarczając wnikliwych opisów postaci historycznych i ich wpływu na media i politykę publiczną. Oferuje przejrzysty styl pisania i służy jako przestroga przed korzeniami autokracji w narracjach medialnych.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali treść za mniej istotną w kontekście dzisiejszego krajobrazu medialnego, który jest zdominowany przez media społecznościowe i Internet. Ponadto zauważono, że książka nie zawiera nowych rewelacji dla tych, którzy są już zaznajomieni z tematem.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
The Newspaper Axis: Six Press Barons Who Enabled Hitler
Jak sześciu konserwatywnych potentatów medialnych powstrzymało Amerykę i Wielką Brytanię przed przystąpieniem do II wojny światowej
"Potępiający akt oskarżenia.... Podobieństwa z dzisiejszymi prawicowymi mediami, po obu stronach Atlantyku, są nieuniknione.” - Matthew Pressman, Washington Post.
„Pierwszorzędne dzieło historyczne.” - Ben Yagoda, Wall Street Journal
Gdy zbliżała się II wojna światowa, sześciu najpotężniejszych potentatów medialnych w Ameryce i Wielkiej Brytanii próbowało wywrzeć presję na swoje kraje, aby zignorowały faszystowskie zagrożenie. Imperia medialne Roberta McCormicka, Josepha i Eleanor Pattersonów oraz Williama Randolpha Hearsta obejmowały Stany Zjednoczone, docierając ze swoimi izolacjonistycznymi poglądami do dziesiątek milionów Amerykanów w prasie i na falach radiowych. Tymczasem w Anglii Daily Mail lorda Rothermere'a wychwalał przywództwo Hitlera, a Daily Express lorda Beaverbrooka podkreślał, że Wielka Brytania nie ma żadnego interesu w obronie ofiar Hitlera na kontynencie.
Kathryn S. Olmsted pokazuje, w jaki sposób ci medialni tytani współpracowali ze sobą - w tym dzielili się artykułami redakcyjnymi i koordynowali swoje reakcje na wydarzenia - aby wpłynąć na opinię publiczną w kierunku prawicowego populizmu, jak powtarzali faszystowską i antysemicką propagandę oraz jak osłabiali i opóźniali odpowiedź Wielkiej Brytanii i Ameryki na nazistowską agresję.
